Κυριακή, Νοεμβρίου 12, 2023
posted by Librofilo at Κυριακή, Νοεμβρίου 12, 2023 | Permalink
Daniel Wiles - Το μερίδιο της γης
 «Τι κάνει έναν άνθρωπο καλό;»
 
Δυναμικό λογοτεχνικό ντεμπούτο πραγματοποίησε ο νεότατος Βρετανός συγγραφέας Daniel Wiles (Walsall, 1996;) με το μυθιστόρημά του «ΤΟ ΜΕΡΙΔΙΟ ΤΗΣ ΓΗΣ» («Marcia’s take») – (εκδ. Διόπτρα, σειρά «Φωνές του Κόσμου», μετάφρ. Ε.Τσιρώνη, σελ.224), με ένα απολαυστικό βιβλίο «Ντικενσιανού» ύφους, σε μια απλή αλλά πολύ ουσιαστική ιστορία, που δείχνει ένα ισχυρό δείγμα ενός γνήσιου ταλέντου που υπόσχεται πολλά για το μέλλον.


Ο συγγραφέας τοποθετεί τη δράση του μυθιστορήματός του, στην περίοδο της Βιομηχανικής επανάστασης του δεύτερου μισού του 19ου αιώνα, στην περιοχή των ανθρακορυχείων στην κεντρική Αγγλία, πιο γνωστή ως «Μαύρη χώρα» («Black Country») και βρίσκεται στα δυτικά Μίντλαντς (και στα αρχαία χρόνια ήταν γνωστό ως «Μερκία»). Είναι ο τόπος καταγωγής του, μια περιοχή που έχει σημαδευτεί από την εξόρυξη άνθρακα που αποτελούσε το κύριο αντικείμενο δραστηριότητας, και απασχολούσε όχι μόνο τον ντόπιο πληθυσμό αλλά και χιλιάδες εργάτες στη χώρα. Όπως αναφέρει ο Wiles στον πρόλογο του βιβλίου, τα βουνά της σκουριάς έφταναν σε ύψος τριάντα μέτρων. Πλέον έχουν απομείνει μόνο τα κανάλια που είχαν χαραχτεί για να μεταφέρουν κάρβουνο και σίδερο, αλλά μόνο τα κοιτάσματα του άνθρακα που υπάρχουν ακόμα, θυμίζουν τι έχει γίνει εκεί.
 
«Η τεράστια σιδερένια αλυσίδα που κρατούσε τον κλωβό άρχισε να κινείται. Μηχανικά φρένα έτριξαν σαν κόκκαλα δαχτύλων. Το κλουβί βυθίστηκε παίρνοντας μαζί τούς ανθρακεργάτες. Οι πάντες άρχισαν να γδύνονται, μένοντας με τις σκελέες τους και κρατώντας τα ρούχα σφιχτά στα λαγόνια τους. Η λάμψη από τα κεριά και τους φανούς ασφαλείας τρύπησε το μολυβί φως. Η κάψα τούς έλουσε αργά, απ’ την κορφή ως τα νύχια.
Διοξείδιο του άνθρακα και άζωτο, ιδρώτας και κοπριά χτύπησαν τα ρουθούνια του Μάικλ. Οι φωνές των μεταφορέων και τα κοπανήματα των πελεκητών που χτυπάνε με τις αξίνες τους τα μέτωπα του κοιτάσματος. Καθώς η γη κατάπινε τον κλωβό στην κοιλιά της, ο Μάικλ σήκωσε το κεφάλι και είδε ένα παιδί να κοιτάζει από το χείλος του ορυχείου.
Τούτη η γη παίρνει τους εργάτες της από πολύ μικρούς. Ο Μάικλ έβλεπε τα παιδιά, αλλά του ήταν αδύνατον να συνηθίσει το θέαμα. Πώς θα μπορούσε. Υποτίθεται ότι τώρα ήταν παράνομο, υποτίθεται ότι το πράγμα είχε καλυτερέψει. Φαινόταν όμως πως κάθε φορά που πατούσε το πόδι του σε τούτα εδώ τα χώματα του μόχθου υπήρχε ένα παιδί παραπάνω από την προηγούμενη. Ένα παιδί παραπάνω, και με τον καιρό ξεχνάς πως είναι παράνομο.»


Βρισκόμαστε στο 1872, η Βιομηχανική Επανάσταση είναι στην ακμή της, και ο Μάικλ εργάζεται σε ένα ορυχείο στη «Μαύρη Χώρα». Είναι ένα από τα τρία της περιοχής και οι ανθρακωρύχοι εργάζονται σε εφιαλτικές συνθήκες κάτω από τη γη, όπου εκατοντάδες μικρά παιδιά δουλεύουν δίπλα τους. Είναι ένας κολασμένος τόπος εργασίας, όπου τα ατυχήματα είναι συνεχή και η ανθρώπινη ζωή δεν κοστίζει τίποτα. Ο Μάικλ που είναι παντρεμένος με την Τζέιν και έχουν ένα γιο τον μικρό Λουκ, βλέπει ότι τα χρήματα που βγάζει, δεν αρκούν για να στείλει τον γιο του στο σχολείο και πιάνει δεύτερη βάρδια, υποχρεωμένος να δουλεύει στο μεγαλύτερο μέρος της ημέρας, από το ξημέρωμα έως αργά. Η μεγαλύτερή του έγνοια είναι, να μπορέσει να μορφωθεί ο γιος του και να μην αναγκαστεί να εργαστεί στα ορυχεία, όπως η πλειοψηφία των παιδιών της περιοχής.
 
Ο συνάδελφός του ο Κέιν, με τον οποίον δουλεύουν μαζί, είναι ένας διαφορετικός άνθρωπος, σκοτεινός και βίαιος που δεν σηκώνει πολλά-πολλά και μια μέρα χτυπώντας το τοίχωμα, βρίσκουν ένα μεγάλο κομμάτι άνθρακα που περιέχει κομμάτια χρυσού όπως φαίνεται με μια πρόχειρη ματιά. Δουλεύουν εντατικά, και μαζεύουν μια ικανοποιητική ποσότητα χρυσού, που ο Μάικλ, παρότι έχει κάνει την περισσότερη δουλειά και από τη δική του αξίνα, βρέθηκε ο χρυσός, αποφασίζει να μοιραστεί με τον Κέιν. Αποφασίζουν να μη το δηλώσουν και να πάρουν μαζί τους ότι βρήκανε. Συμφωνούν ότι, ο Μάικλ θα το κρατήσει για μερικές μέρες, μέχρι να μπορέσουν να το πουλήσουν. Μόλις όμως γυρίζει σπίτι θα πέσει άρρωστος στο κρεβάτι για μερικές ημέρες και σ’ αυτό το διάστημα, ο Κέιν (που ήδη είχε κάνει μια επίσκεψη ανήσυχος στο σπίτι του), όχι μόνο θα τους κλέψει το χρυσάφι αλλά θα τους κάψει και το σπίτι. Ο Μάικλ αφού σώσει την οικογένειά του, θα κυνηγήσει τον Κέιν που έχει εξαφανιστεί. Μια καταδίωξη θα αρχίσει με τον ήρωα του βιβλίου, να εισέρχεται στη κόλαση, όλο και πιο βαθιά στη «Μαύρη Χώρα», όπου το σκηνικό φαντάζει απόκοσμο και τρομακτικό, όπου η βία διαδέχεται την απελπισία και η οργή την απληστία και τη μοχθηρία.
 
«Έπρεπε να ξεχάσει το χρυσάφι και το όραμά του για το λαμπρό μέλλον του παιδιού, αυτό το ανελέητο όραμα που του είχε στείλει. Εκείνος κολλώντας του την ετικέτα της δοκιμασίας, που ήταν δήθεν όραμα σωτηρίας ενώ στ’ αλήθεια ήταν άπιαστο όνειρο, παρ’ όλα αυτά τώρα είχε φύγει  και το ακόμα πιο ανελέητο και δαιμονικό όραμα του δυσοίωνου μέλλοντος του παιδιού, εκείνου του μέλλοντος στο οποίο ο πατέρας του είχε σκοτωθεί κυνηγώντας το άπιαστο, αλλά ακόμα κι έτσι του ήταν αδύνατον να ξεφύγει από την ασφυκτική αίσθηση της αποτυχίας, από την αίσθηση πως η αληθινή ζωή, όχι τα οράματα, ούτε οι φαντασιώσεις, ούτε οι εφιάλτες, απλώς η κανονική, ψυχρή ζωή και πάλι δεν ήταν αρκετή, και πώς θα ήταν η ζωή του παιδιού σ’ αυτή την γκρίζα ζώνη, εκεί που δεν ήταν ούτε παράδεισος ούτε κόλαση, ο παράδεισος που πρόσφερε το χρυσάφι ή η κόλαση του θανάτου, ήταν πίσω ξανά στο πριν, ήταν η ζωή προτού εκείνος βρει χρυσάφι σ’ ένα ανθρακωρυχείο, και το μόνο που έβγαινε απ’ αυτό ήταν το μαρτύριο που ζούσε, όχι επειδή ο θησαυρός είχε χαθεί αλλά στην ιδέα ότι δεν θα ξαναβρισκόταν ποτέ, και τώρα ήταν πίσω ξανά στη σκληρή δουλειά, πίσω ξανά στα παρακάλια, πίσω ξανά στο ορυχείο.»


Ο Wiles περιγράφει με λιτότητα, την δραματική ζωή του Μάικλ. Από το ξημέρωμα στο ορυχείο μέχρι αργά το απόγευμα, σε συνθήκες ακραίως ανθυγιεινές, σε θερμοκρασίες καζανιού που βράζει, γυρίζει σπίτι να φάει και να κοιμηθεί. Την άλλη μέρα, άντε πάλι από την αρχή χωρίς διακοπή, χωρίς ξεκούραση. Όταν βλέπει – μετά τις προσευχές του και την επίσκεψη στον ιερέα του χωριού – την τύχη να του χαμογελάει, τον χτυπάει η κακία των ανθρώπων και τότε αλλάζει. Γίνεται ένα θηρίο που το μόνο που το ενδιαφέρει, είναι η εκδίκηση και το χρυσάφι. Θα κυνηγήσει τον πρώην συνεργάτη του μέχρι να φτάσει στα όριά του…
 
Ο συγγραφέας αποδίδει με θαυμαστό τρόπο την ατμόσφαιρα της εποχής και τις συνθήκες ζωής και εργασίας. Εικόνες που θυμίζουν Ντίκενς, αλλά και άλλων συγγραφέων του 19ου αιώνα, σκηνές που φέρνουν στο μυαλό βιβλία του Στάινμπεκ. Ο φόβος για την απόλυση, η ανέχεια, η πείνα και η ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο, αντανακλώνται υπέροχα και τόσο συναρπαστικά σε αυτό το υπαινικτικό μυθιστόρημα, που εκπλήσσει με τον δυναμισμό και τον ρεαλισμό του.

Ο Wiles – όπως γράφει ο ίδιος, στον πρόλογο για την ελληνική έκδοση του βιβλίου του -, εμπνέεται από την καταστροφή του ορυχείου Pelsall Hall, μελέτησε ιστορικά αρχεία, παλιούς χάρτες της περιοχής  και κατάφερε να μεταφέρει στον σύγχρονο αναγνώστη το κλίμα γύρω από το πώς ζούσαν αυτοί οι άνθρωποι, οι οικογένειές τους. Η καθημερινότητα τους, δείχνει εφιαλτική αλλά μπορεί κανείς να κάνει τις συγκρίσεις με το σήμερα και εκτός από τις απάνθρωπες εξωτερικές συνθήκες θα βρει πολλές ομοιότητες.
 
Μυθιστόρημα συναρπαστικό, που θα ήταν πολύ καλύτερο, αν ο συγγραφέας επεκτεινόταν περισσότερο στο «χτίσιμο» των χαρακτήρων του, και στο ατύχημα στο Πέλσαλ Χολ που ολοκληρώνει την ιστορία του. Παρότι η ιστορία που περιγράφει ο Wiles είναι συγκλονιστική και σπαρακτική, η ουσιαστική δύναμη του βιβλίου βρίσκεται στη γλώσσα. «Το μερίδιο της γης», είναι ένα βιβλίο που βασίζεται πολύ στη χρήση της διαλέκτου, πράγμα που (δυστυχώς) ήταν αδύνατο να αποδοθεί στα ελληνικά. Η έμπειρη (και καλή) μεταφράστρια Έφη Τσιρώνη, προτίμησε την απλότητα στη μετάφραση, παρά τη μίμηση μιας γλώσσας που θα φαινόταν «κατασκευασμένη» και ίσως να δικαιώθηκε, αλλά σίγουρα το βιβλίο χάνει ένα μεγάλο μέρος της γοητείας του στη μεταφορά του στα ελληνικά (όπως και σε κάθε άλλη γλώσσα).
 
Βαθμολογία 82 / 100


 



1 Comments:


At 7/12/23 23:50, Blogger Daniela

Emri im është Daniela, dua të falënderoj Dr Ellen që bëri një magji që ndihmoi familjen time të fitonte një çështje gjyqësore që do ta kishte dënuar vëllain tim me burgim të përjetshëm, të akuzuar për vrasje. Familja ime dhe unë jemi plotësisht mirënjohës, kështu që marr kohën time për të lënë këtë koment siç i premtova Dr. Ellen për të ndarë këtë dëshmi. Për ata që kanë një sfidë të ngjashme, mund ta kontaktoni me email: ellenspellcaster@gmail.com ose WhatsApp: +2349074881619. Shërbimi i tij përfshin gjithashtu
1. Magjitë për të fituar llotarinë
2. Magjitë rikthejnë ish të dashurin tuaj
3. Magjitë për të ndaluar divorcin
4. Shërimi i menjëhershëm i HIV/AIDS
5. Shërimi i kancerit
6. Magjitë e dashurisë
7. Magjitë e pajtimit
8. magjitë e lindjes dhe zgjidhjet për infertilitetin etj.
Email: ellenspellcaster@gmail.com
WhatsApp: +2349074881619

 

Δημοσίευση σχολίου

~ back home