Παρασκευή, Ιουλίου 19, 2013
posted by Librofilo at Παρασκευή, Ιουλίου 19, 2013 | Permalink
The Hot Kid
Με τον
μεγάλο Elmore Leonard (Η.Π.Α., 1925), βαδίζεις στα
σίγουρα…Ξέρεις ότι θα διαβάσεις ένα (συνήθως) απολαυστικό page-turner μυθιστόρημα, με συνεχή δράση και πολλή ίντριγκα, με σκληρούς άντρες, με μοιραίες γυναίκες. Η συνταγή είναι
σχεδόν η ίδια και απαράλλαχτη στην πολυετή καριέρα του. Αυτό όμως που σε
εκπλήσσει διατρέχοντας (μάλλον σωστότερα «ρουφώντας») τις 440 σελίδες του
μυθιστορήματος του «Ο Καπάτσος» («The Hot kid»), (Εκδ. Άγρα, μετάφρ.
Αντ.Καλοκύρης), είναι ότι στα 80 του (το βιβλίο εκδόθηκε στις ΗΠΑ το 2005),
συνεχίζει ακμαίος και τόσο φρέσκος που το βιβλίο δείχνει (αν δεν γνωρίζεις
τίποτα για τον συγγραφέα) ότι έχει γραφτεί από έναν άνθρωπο κατά 50
(τουλάχιστον) χρόνια νεότερο, έναν «ανανεωτή» του είδους.
Αμερική, δεκαετία του 30, ανθούν οι ληστείες τραπεζών, οι παράνομες λέσχες, οι ταινίες με ήρωες γκάνγκστερς και η γενικότερη οικονομική ανέχεια. Το κραχ του ’29 έχει αφήσει έντονα τα σημάδια του και οι διαφορές μεταξύ πλούσιων και φτωχών είναι ιδιαίτερα έντονες. Κάτω από αυτή την ατμόσφαιρα δύο νέοι τόσο διαφορετικοί, αλλά και τόσο όμοιοι μεταξύ τους αναπτύσσουν μια βεντέτα που στο μόνο που μπορεί να οδηγήσει είναι στον θάνατο.
Ο Καρλ (Κάρλος) Ουέμπστερ δεν
αντιμετώπισε κανένα οικονομικό πρόβλημα στη ζωή του αλλά είχε από μικρός μια
έμφυτη περιέργεια και εξυπνάδα. 15 μόλις ετών ήταν ο βασικός (και ακλόνητος)
μάρτυρας σε μια ληστεία μετά φόνου στη μικρή πόλη της Οκλαχόμα και λίγο
αργότερα δεν δίστασε να πυροβολήσει από απόσταση έναν τύπο που πήγε να αρπάξει
τα γελάδια της οικογένειάς του. Ο επαγγελματικός του προσανατολισμός ήταν
μονόδρομος, θα γινόταν αστυνομικός και μάλιστα τόσο ικανός που γρήγορα, από τα
21 του χρόνια έγινε γνωστός παντού. Από χρόνια παρακολουθεί τη δράση του Τζακ
Μπελμόντ, του γιού ενός πάμπλουτου πετρελαιοπαραγωγού γνωστού του πατέρα του
και διαβλέπει ότι θα εξελιχθεί σε πολύ επικίνδυνο γκάνγκστερ.
Γύρω τους
εμπλέκονται μοιραίες και ωραίες γυναίκες (συνήθως εξυπνότερες από τους άντρες
με τους οποίους εμπλέκονται – και πολύ πιο επικίνδυνες), πολύ ποτό, τζόγος,
γρήγορα (για την εποχή) αυτοκίνητα, διάφορες συμμορίες και μαφιόζικες
οργανώσεις, τρελαμένοι τύποι και διεφθαρμένοι αστυνομικοί, οι σαλεμένοι της Κού
Κλούξ Κλαν και βέβαια πολλή βία και αμέτρητα πτώματα. Τα γεγονότα προσπαθεί να
καταγράψει παρακολουθώντας αυτό το ιδιόμορφο «μπρα-ντε-φερ» ένας δημοσιογράφος,
ο Τόνυ Αντονέλλι που διαβλέποντας το «ζουμί» που έχει η ιστορία παθαίνει εμμονή
μ’αυτήν.
Το
μυθιστόρημα του αειθαλούς Λέοναρντ (κάποια βιβλία του κυκλοφορούν στη χώρα μας)
- δημιουργού εξαιρετικών αστυνομικών ιστοριών (με ιδιαίτερη έμφαση στο pulp βέβαια – που πολλές φορές τον
παρασέρνει σε «αστοχίες») όπως το φοβερό Cuba Libre, τα πολύ επιτυχημένα Get Shorty και Rum Punch (και τα δύο μεταφέρθηκαν στον
κινηματογράφο, το δεύτερο ως Τζάκι Μπράουν από τον Κ.Ταραντίνο, ενώ είναι
σεναριογράφος της σειράς Justified που παίζεται στη χώρα μας) –
μεταφέρει έξοχα την ατμόσφαιρα της εποχής, ενώ κινείται με άνεση μέσα στο
κοινωνικό πλαίσιο του Νιου Ντηλ (της κοινωνικής πολιτικής του Φ.Ρούσβελτ) και
ενσωματώνοντας στη δράση ιστορικές φιγούρες του γκανγκστερικού κόσμου όπως οι Bonnie and Clyde, John Dillinger, Baby Face Nelson και Pretty Boy Floyd, μουσικούς όπως ο Count Basie και ο Louis Armstrong δίνει μια αίσθηση αληθοφάνειας
στην ιστορία.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.