Τετάρτη, Φεβρουαρίου 01, 2023
posted by Librofilo at Τετάρτη, Φεβρουαρίου 01, 2023 | Permalink
Dror Mishani "Τρεις"

 

Ο Ισραηλινός Dror Mishani (Χολόν, 1975), έγινε διεθνώς γνωστός ως συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων, με μια σειρά βιβλίων που έχει ως ήρωα έναν αστυνόμο που ονομάζεται Αβραάμ Αβραάμ. Η τεράστια κριτική και εμπορική αποδοχή των τριών αυτών βιβλίων (όπου το πρώτο «Ο εξαφανισμένος φάκελος» μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο από τον Γάλλο Ερίκ Ζονκά με την ωραία αστυνομική ταινία «Fleuve Noir» πριν μερικά χρόνια), του έδωσε το προσωνύμιο «Σιμενόν του Ισραήλ».
Στη χώρα μας, όμως, τον γνωρίσαμε με ένα ψυχολογικό θρίλερ που δεν έχει κάποιον αστυνόμο ως κεντρικό ήρωα (για την ακρίβεια η αστυνομία απουσιάζει από την αφήγηση στα 2/3 του βιβλίου). Το «ΤΡΕΙΣ» («שָׁלוֹשׁ»), που κυκλοφόρησε πριν από αρκετό καιρό στα ελληνικά από τις εκδόσεις Κείμενα, σε μετάφραση (από τα εβραϊκά) της Χρυσούλας Παπαδοπούλου(σελ.382), είναι ένα υπέροχο μυθιστόρημα, με μια ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσα ιστορία, που εκπλήσσει με τη δομή του, την ανάπτυξη των χαρακτήρων του, το κοινωνικό του σχόλιο και (κυρίως) τις ψυχολογικές προεκτάσεις του θέματός του.
 

«Συναντήθηκαν σε έναν ιστότοπο γνωριμιών για χωρισμένους. Το προφίλ του ήταν απλό, συνηθισμένο, και γι’ αυτό ακριβώς του έγραψε. Σαράντα δύο ετών, με ένα διαζύγιο, κάτοικος Γκιβατάιμ. Χωρίς «έτοιμος να ρουφήξει τη ζωή» ή «σε φάση αναζήτησης και θα ήθελα να ανακαλύψω τον εαυτό μου μαζί σου». Δύο παιδιά, ύψος 1,77 μ., πανεπιστημιακή μόρφωση, ανεξάρτητος, με καλή οικονομική κατάσταση, Ασκεναζί στην καταγωγή. Πολιτική άποψη: καμία. Και κάποια άλλα πεδία είχαν μείνει κενά επίσης. Τρεις φωτογραφίες: η μία παλιά και οι άλλες δύο πιο πρόσφατες μάλλον. Σε όλες υπήρχε κάτι καθησυχαστικό στο πρόσωπό του, τίποτε ιδιαίτερο. Δεν ήταν χοντρός.»
 
Η δράση του βιβλίου εκτυλίσσεται στο προάστιο του Τελ Αβίβ, τη Χολόν (κάποτε διαφορετική πόλη, πλέον έχει ενωθεί με τη μεγαλύτερη πόλη της χώρας), και έχει τρεις γυναίκες ως ηρωίδες και έναν άνδρα. Η Όρνα, η Εμίλια, η Έλλα και ο Γκιλ. Οι τρεις γυναίκες δεν έχουν τίποτα κοινό μεταξύ τους, παρά μόνο την αφόρητη μοναξιά τους. Οι ιστορίες τους δεν θα συνδέονταν ποτέ αν δεν υπήρχε ένας διαταραγμένος άνθρωπος που σκότωνε όταν η κατάσταση φαινόταν αδιέξοδη ή ένας ψυχοπαθής δολοφόνος, που αναζητούσε τα θύματά του, ψάχνοντας γυναίκες μόνες και (θεωρούμενες ως) «αδύναμες»; Ο Γκιλ θα είναι το αίνιγμα που δεν θα λυθεί ποτέ και το πιο σκοτεινό σημείο αυτού του αγωνιώδους βιβλίου.
 
Η σαραντάρα Όρνα θα γνωρίσει τον Γκιλ μέσα από μια σελίδα γνωριμιών στο διαδίκτυο. Είναι πρόσφατα χωρισμένη και πληγωμένη από τον γάμο της, και μένει μόνη με τον μικρό της γιο που έχει αδυναμία στον πατέρα του, ο οποίος ζει πλέον στο Νεπάλ με την Γερμανίδα σύντροφό του. Η Όρνα είναι καθηγήτρια Λυκείου, γυναίκα έξυπνη και συνειδητοποιημένη αλλά πολύ μόνη και ανασφαλής. Ο Γκιλ είναι δικηγόρος που ταξιδεύει πολύ συχνά στο εξωτερικό, είναι ευγενικός και πολύ διακριτικός. Της λέει ότι είναι χωρισμένος πρόσφατα κι έχει δυο κόρες στην εφηβεία αλλά σύντομα θα αποκαλυφθεί το ψέμα του, όταν θα βρεθεί με την οικογένειά του μπροστά στην Όρνα και τον γιο της στα ταμεία ενός πολυκινηματογράφου. Παρά τις αντιφάσεις του, η Όρνα θα αναπτύξει ερωτική σχέση μαζί του και θα συνεχίσει να τον βλέπει προσπαθώντας να τον αποκρυπτογραφήσει, νιώθοντας όμως και την ανάγκη να μιλήσει με κάποιον, κυρίως όταν ο πρώην σύζυγος επισκέπτεται το Ισραήλ με τη νέα του σύντροφο και τα παιδιά της, ζητώντας να βλέπει τον γιο του πότε-πότε. Μέχρι που ένα ταξίδι στο Βουκουρέστι θα αποδειχθεί μοιραίο.
 
Η Εμίλια, είναι μια πολύ διαφορετική περίπτωση. Λεττονή μεσήλικας, που εργάζεται για τον κατάκοιτο πατέρα του Γκιλ, μέχρι που εκείνος πεθαίνει. Η Εμίλια, που δεν γνωρίζει εβραϊκά, δεν θέλει να φύγει από το Ισραήλ και πιάνει δουλειά σε ένα γηροκομείο όπου θα δουλεύει ως αποκλειστική νοσοκόμα για μια γηραιά κι ετοιμοθάνατη κυρία. Θα χρειαστεί τις υπηρεσίες του Γκιλ για να βγάλει βίζα μόνιμης διαμονής ώστε να μπορέσει να αλλάξει δουλειά. Ο Γκιλ όμως μετά από λίγες συναντήσεις δείχνει να ενδιαφέρεται ερωτικά για εκείνη. Της δείχνει το διαμέρισμά του, που θα μείνει αφότου χωρίσει από τη γυναίκα του, όπως της λέει, και της ζητάει να το καθαρίζει και αν θέλει να μένει κάποιες φορές σε αυτό αν έχει άδεια. Η Εμίλια δεν είναι μόνο γοητευμένη, αλλά νιώθει και την ανάγκη να στηριχτεί πάνω σε έναν άνδρα στιβαρό και ευγενικό. Τι έχει να φοβηθεί άλλωστε;
 
Η τρίτη γυναίκα, η Έλλα θα είναι ο πιο εύκολος στόχος! Πηγαίνει καθημερινά σε ένα συγκεκριμένο καφέ, όπου κάθεται με τον υπολογιστή της και φαίνεται να δουλεύει πάνω σε κάτι. Ο Γκιλ μετά τις πρώτες φορές που θα την δει, θα της μιλήσει, θα γνωριστούν στην αρχή καπνίζοντας έξω. Εκείνη του λέει ότι προσπαθεί να βρει κάποιες ώρες ησυχίας, αφού στο σπίτι έχει δύο μωρά που δεν την αφήνουν να εργαστεί πάνω στη διπλωματική της εργασία. Είναι μια χαριτωμένη αλλά μάλλον μέτρια σε εμφάνιση γυναίκα που θα βρει πανέξυπνη την προσέγγιση του Γκιλ, που της φέρεται πολύ διακριτικά και δείχνει να καταλαβαίνει τις αντιστάσεις της.
 
Κι ο Γκιλ; Ο Γκιλ όπως αναφέρω παραπάνω είναι ένα πρόσωπο που ο συγγραφέας δεν «φωτίζει» ιδιαίτερα. Διαβάζουμε γι’ αυτόν μέσα από τις σχέσεις του με τις γυναίκες-πρωταγωνίστριες της ιστορίας. Είναι «ψυχοπαθής» («sociopath» όπως είναι στην περίπτωσή του ο αγγλικός όρος); Μπορεί να γίνει πολύ βίαιος, τι όμως προκαλεί αυτή τη βία και τις εκρήξεις. Το μυστήριο γύρω από το μοιραίο πρόσωπο του βιβλίου – αυτόν τον δολοφόνο «χωρίς αιτία» διαπερνάει το βιβλίο και αποτελεί ένα από τα μυστήριά του αλλά και ένα μεγάλο μέρος της σαγηνευτικής ιστορίας που διαβάζουμε.


Το μυθιστόρημα χωρίζεται σε τρία μέρη. Στο πρώτο ηρωίδα είναι η Όρνα, στο δεύτερο η Εμίλια και στο τρίτο, από τη μια έχουμε την ιστορία της Έλλα σε συνδυασμό με την αστυνομική έρευνα που διεξάγεται με μια αστυνόμο να την έχει αναλάβει προσωπικά. Το αναπάντεχο (;) φινάλε του βιβλίου, δεν θα φωτίσει περισσότερο τα αρκετά σκοτεινά σημεία της ιστορίας και δεν θα δώσει πολλές απαντήσεις στα αναπάντητα ερωτήματα που προκύπτουν, αλλά η λύση που δίνει ο συγγραφέας είναι ευφυέστατη και καλύπτει τις όποιες ενστάσεις μπορεί να έχει ο αναγνώστης.
 
Σε μια χρονική περίοδο όπου στη χώρα μας, σχεδόν συνέχεια διαβάζουμε για γυναικοκτονίες και όπου βλέπουμε μια έξαρση της βίας σε όλα τα επίπεδα, το βιβλίο είναι τρομακτικά επίκαιρο, που γίνεται ακόμα περισσότερο όταν προσέξει κανείς τις μεγάλες ομοιότητες της ισραηλινής κοινωνίας με την ελληνική – η ιστορία που αφηγείται ο Mishani, θα μπορούσε άνετα να διαδραματίζεται στην Αθήνα ή σε μια άλλη πόλη της Ελλάδας.
 
Περισσότερο ψυχολογικό θρίλερ παρά αστυνομικό μυθιστόρημα με την συνήθη έννοια, το «ΤΡΕΙΣ», είναι ένα βιβλίο για την βία, ψυχολογική και σωματική, την εκμετάλλευση, τον χειρισμό και τον υπόκωφο τρόμο, τη μοναξιά και τα ψέματα. Όλοι στο βιβλίο ψεύδονται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, προσπαθούν να αποφύγουν την αλήθεια, την πραγματικότητα που πολλές φορές είναι μπροστά στα μάτια τους αλλά δεν την βλέπουν. Όλοι είναι άνθρωποι μόνοι, που αναζητούν σημεία επαφής, που πρέπει να αναζητήσουν επιστημονική βοήθεια αλλά για τον ένα ή τον άλλον τρόπο δεν το κάνουν.
 
Παρά τα χάσματα της πλοκής (που σε ορισμένα σημεία είναι ιδιαιτέρως εμφανή), το «ΤΡΕΙΣ» είναι ένα θαυμάσιο μυθιστόρημα – ψυχογράφημα, με κινηματογραφικό ύφος και καθηλωτικό ρυθμό, γεμάτο ένταση, δυναμισμό και αγωνία, με στέρεους χαρακτήρες, στιβαρό, χωρίς φλυαρίες και διδακτισμό, που μας συστήνει έναν πολύ αξιόλογο συγγραφέα.
 
Βαθμολογία 83 / 100


 



0 Comments:


Δημοσίευση σχολίου

~ back home