Τρίτη, Ιανουαρίου 21, 2020
posted by Librofilo at Τρίτη, Ιανουαρίου 21, 2020 | Permalink
Πλην (αυτός ο υπέροχος κύριος)

Αχ αυτός ο υπέροχος κύριος Πλην. Κυριολεκτικά σε αφοπλίζει! Μιλάω για τον ήρωα του θαυμάσιου μυθιστορήματος, "ΠΛΗΝ" ("LESS"), του σχετικά άγνωστου (αλλά πολύ καλού) Αμερικανού συγγραφέα Andrew Sean Greer (Washington D.C., 1970). Έναν συγγραφέα, που τον πρωτογνωρίσαμε στη χώρα μας με το εξαιρετικό, δεύτερο βιβλίο του, "Οι εξομολογήσεις του Μαξ Τίβολι", το 2004, που εκδόθηκε από την "Εμπειρία εκδοτική" (δυστυχώς εξαντλημένο). Το νεότερο μυθιστόρημά του "Πλην", που απέσπασε το Αμερικανικό βραβείο Πούλιτζερ για την λογοτεχνία, του 2018, εκδόθηκε στα μέσα της περασμένης χρονιάς στη χώρα μας, από τις εκδόσεις Δώμα, σε μετάφραση της Παλ. Ισμυρίδου (σελ.318).


Ο κύριος Άρθουρ Πλην, είναι ένας 50άχρονος συγγραφέας που ζει στο Σαν Φρανσίσκο και έχει γνωρίσει (πολύ) καλύτερες μέρες στη ζωή του. Είναι σχετικά διάσημος, ως ένας ελάσσων συγγραφέας, που κάποτε έγραψε ένα μυθιστόρημα που γνώρισε κριτική και εμπορική επιτυχία - όχι βέβαια τόση, ώστε να τον εξασφαλίσει δια βίου και αντιμετωπίζει πλέον σοβαρό οικονομικό πρόβλημα.
Στις καλές μέρες της νιότης του, όταν ήταν εικοσάχρονος ζούσε με τον πολύ μεγαλύτερό του, αναγνωρισμένο και βραβευμένο, ποιητή Ρόμπερτ Μπράουνινγκ, ο οποίος τον είχε εισάγει στους λογοτεχνικούς κύκλους και είχε διαλύσει τον γάμο του γι' αυτόν, αλλά κάποια στιγμή η σχέση τους έφτασε στο τέλος της. Τώρα, είναι στα πολύ κάτω του, νιώθει ότι μόνο αυτός έχει γεράσει ενώ δίπλα του όλοι οι γκέι άντρες παραμένουν νέοι (στην πραγματικότητα ο κύριος Πλην είναι ένας πολύ γοητευτικός μεσήλικας που η εμφάνισή του δεν δείχνει με τίποτα την ηλικία του), έχει στείλει ένα μυθιστόρημα στον εκδότη του και περιμένει απάντηση, ενώ ο επί αρκετά χρόνια σύντροφός του, ο Φρέντι που είχε τα μισά του χρόνια, παντρεύεται.

"...Πλην ο τζέντλεμαν, Πλην ο συγγραφέας, Πλην ο τουρίστας, Πλην ο χίπστερ, Πλην ο αποικιοκράτης. Κι ο αληθινός Πλην; Που βρίσκεται ο αληθινός Πλην; Ο νεαρός που έτρεμε την αγάπη; Ο Πλην πριν από εικοσιπέντε χρόνια, ο οποίος έπαιρνε τον εαυτό του απολύτως στα σοβαρά; Ε, λοιπόν, αυτόν δεν τον περιέλαβε στις αποσκευές του. Έπειτα από τόσα χρόνια, δεν ξέρει καν που τον έχει καταχωνιάσει."

Ο Άρθουρ Πλην δεν συζητάει καν την περίπτωση να παρευρεθεί στον γάμο του πρώην συντρόφου του και αποδέχεται όποια πρόταση του έχει σταλεί, για να βρίσκεται μακριά. Προγραμματίζει λοιπόν ένα ταξίδι, που ουσιαστικά είναι ένας γύρος του κόσμου, για αρκετούς μήνες. Το πρόγραμμά του ξεκινάει από την παρουσίαση ενός βιβλίου επιστημονικής φαντασίας στη Νέα Υόρκη ενός διάσημου συγγραφέα του είδους, συνεχίζεται με μια ομιλία στο Μεξικό ως ειδικός στη γενιά των διανοούμενων του κύκλου του πρώην μέντορά και εραστή Ρόμπερτ Μπράουνινγκ, ακολουθεί η υποψηφιότητα ενός βραβείου για ένα  μυθιστόρημά του στη Βόρεια Ιταλία, η διδασκαλία ως επισκέπτης καθηγητής στη Γερμανία (ο κύριος Πλην μιλάει Γερμανικά ή μάλλον νομίζει ότι μιλάει σε μερικές από τις σπαρταριστές σελίδες του βιβλίου), μια πολυτελής εκδρομή στο Μαρόκο (μετά από μια διαμονή μερικών ωρών στο Παρίσι), για να γιορτάσει με μια παρέα τα γενέθλια μιας ηθοποιού, εκδρομή που καταλήγει σε καταστροφή, η φιλοξενία σε ένα πολυτελές “καταφύγιο συγγραφέων” στην Ινδία (το οποίο ανήκει στον πατέρα του Φρέντι του τελευταίου του έρωτα), για διαλογισμό και γράψιμο, και τέλος η ανάθεση ενός γευσιγνωστικού οδοιπορικού στην Ιαπωνία για ένα περιοδικό.

"Για έναν συγγραφέα, η μόνη αληθινή τραγωδία είναι η πλήξη· όλα τα υπόλοιπα αποτελούν υλικό."


Στο ενδιάμεσο, ο Άρθουρ Πλην έχει ενημερωθεί από τον εκδότη του, ότι το τελευταίο του βιβλίο έχει απορριφθεί και θα πρέπει να κάνει μεγάλες αλλαγές για να το ξαναστείλει. Απογοητευμένος από αυτό, βλέπει την καριέρα του να βουλιάζει για τα καλά – όπως του λέει κάποιος, δεν μπορούν να τον πάρουν στα σοβαρά ως γκέι συγγραφέα γιατί δεν είναι αρκετά ακτιβιστής, οπότε δεν έχει την υποστήριξη της κοινότητας ενώ στον λογοτεχνικό κόσμο δεν μπορούν να τον εκτιμήσουν πραγματικά, αφού τον θυμούνται περισσότερο ως εραστή του θρυλικού Ρόμπερτ Μπράουνινγκ παρά ως συγγραφέα.

Το ταξίδι όμως του Άρθουρ Πλην από την Δύση προς την Ανατολή,  εκτυλίσσεται διαφορετικά απ’ ότι περιμένει και με μερικές πολύ ιδιαίτερες στιγμές. Κατά τη διάρκειά του, θα γνωρίσει ενδιαφέροντες ανθρώπους, θα έχει ερωτικές στιγμές, θα γελάσει και θα στενοχωρηθεί, θα κάνει ωραίες συζητήσεις, θα εκπλαγεί με την αποδοχή του ως συγγραφέα, θα βιώσει περιπέτειες και θα δει ωραία μέρη, αλλά το σημαντικότερο είναι, ότι θα επανεκτιμήσει τον εαυτό του, θα στρωθεί να γράψει, θα πιστέψει πάλι στις ικανότητές του, αλλά και στην δύναμή του να ερωτευτεί ξανά, να ζήσει μια ζωή που θα είναι ικανοποιημένος και ήρεμος με τον εαυτό του..

"Διαβάζουμε σχετικά ποιήματα, ακούμε σχετικές ιστορίες, ακούμε τους Σικελούς να λένε ότι τους χτύπησε κεραυνός. Όμως εμείς ξέρουμε ότι δεν υφίσταται τέτοιο πράγμα, ότι δεν υπάρχει ο έρωτας της ζωής σου. Ο έρωτας δεν είναι τόσο τρομακτικός. Έρωτας είναι να βγάζεις το κωλόσκυλο βόλτα, ώστε να μπορέσει ο άλλος να κοιμηθεί, να ασχολείσαι με τις φορολογικές δηλώσεις, να καθαρίζεις το μπάνιο χωρίς να κρατάς κακία στον σύντροφό σου. Να έχεις έναν σύμμαχο στη ζωή. Δεν είναι φωτιά, δεν είναι κεραυνός."

Το μυθιστόρημα του Σων Γκρίερ, κατά βάση σατιρικό και με στοιχεία πικαρέσκου, στηρίζεται στην εκπληκτική αφηγηματική ικανότητα που χαρακτηρίζει τον συγγραφέα του. Με την αφήγηση να είναι άλλοτε πρωτοπρόσωπη και άλλοτε να χρησιμοποιείται ένας ανώνυμος αφηγητής, παρακολουθούμε την πορεία ενός θλιμμένου και αμήχανου ανθρώπου, ανασφαλή και μελαγχολικού, προς την αυτογνωσία και την πίστη για ζωή. Ο συγγραφέας σατιρίζει τις λογοτεχνικές κοινότητες, τους “πνευματικούς ανθρώπους”, τις απονομές βραβείων, τις λογοτεχνικές ημερίδες, τις παρουσιάσεις βιβλίων, τα πολυτελή καταφύγια των συγγραφέων σε εξωτικούς προορισμούς, τις γαστρονομικές κριτικές.

Ο Σων Γκρίερ, παρακολουθεί με πολλή συμπάθεια και συμπόνια τον ήρωά του, δεν τον κάνει γκροτέσκο και υπερβολικό, δεν του χαρίζεται, αλλά και δεν τον κολακεύει. Περιγράφει έναν άνθρωπο γήινο και συναισθηματικά ταλαιπωρημένο, που πρέπει να πιστέψει πάλι στη ζωή. Και το κάνει εξαιρετικά, φέρνοντάς τον δίπλα στον αναγνώστη, ο οποίος από ένα σημείο της αφήγησης και μετά, συμπάσχει και παρακολουθεί με μεγάλο ενδιαφέρον και πολλή ζωντάνια, τις περιπέτειές του υπέροχου κυρίου Πλην, ενός από τους πιο ενδιαφέροντες και σαγηνευτικούς λογοτεχνικούς ήρωες των τελευταίων χρόνων, που θα μπορούσε άνετα να μεταφερθεί με μεγάλη επιτυχία (αν πέσει στα χέρια ενός καλού σκηνοθέτη), στον κινηματογράφο ή σε μορφή τηλεοπτικής σειράς.

"Η ευτυχία δεν είναι μια απάτη."

Ωραίο μυθιστόρημα το “Πλην”, που ο συγγραφέας του το έχει αφιερώσει στον Daniel Handler, τον συγγραφέα περισσότερο γνωστό ως “Λέμονι Σνίκετ”, και όπως στα βιβλία του, έτσι και στον Άρθουρ Πλην, συμβαίνουν μια “σειρά από ατυχή γεγονότα”, τα οποία όμως δεν είναι περιπέτειες για μικρά παιδιά και εφήβους, αλλά για μεγάλα παιδιά που ψάχνουν να βρουν το νόημα της αγάπης μέσα στη ζωή κι να αντιληφθούν επιτέλους ότι, η ηλικία δεν μπορεί να σταθεί εμπόδιο στον έρωτα, ούτε στην απόλαυση της ζωής με τις τελευταίες εκπληκτικές σελίδες αυτού του αγαπησιάρικου μυθιστορήματος να το επιβεβαιώνουν με τον καλύτερο τρόπο.  

Βαθμολογία 83 / 100




 



0 Comments:


Δημοσίευση σχολίου

~ back home