Κι έλεγα ποιος τα διαβάζει αυτά που διαφημίζει το Άλτερ, εσείς είστε λοιπόν; Η ειρωνεία δεν είναι προς εσάς, αλλά προς το διαφημιστικό του βιβλίου που όσο καλό ή κακό κι αν είναι το έρημο το βιβλίο, το ψιλο-γελοιοποιεί αυτή η διαφήμιση...

Καλό..Λέω να πάρω και τη "Κυρά-Φροσύνη".Προβληματίστηκα προτού το αγοράσω,μήπως μου χαλάσει το προφίλ στην Πολιτεία (όχι δεν τους είπα ότι είναι γιά δώρο),τελικά έκανα την καρδιά μου πέτρα.Υποθέτω ότι πολλά αξιόλογα βιβλία έχουν χαθεί με παρόμοιες εκδόσεις/διαφημίσεις.Ο Μαμαλούκας έλεγε ότι τα BELL έχουν βγάλει καταπληκτικά βιβλία,τα οποία χάνονται στον σωρό.

Ωραία παρουσιάση πάλι Λιμπρόφιλο. κι εγώ διάβασα τα ίδια στις ελληνικές κριτικές που επισήμαν

Πάντα ήθελα να μπορούσα να γνώριζα κάποιον που θα λειτουργούσε για μένα σε σχέση με τα βιβλία,περίπου όπως ο γευσιγνώστης σε σχέση με τα κρασιά. Να δοκιμάζει δηλαδή πριν από μένα για μένα (Οι επαγγελματίες κριτικοί πολλάκις με απογοήτευσαν). Σ' ευχαριστώ λοιπόν librofile γιατί στα πόστ σου βρήκα αυτό που γύρευα. "Το χάρτινο σπίτι" είναι εξαιρετικό στη συντομία και την περιεκτικότητά του. Ένα βιβλίο-καθρέφτης για όλους τους βιβλιόφιλους.

...που επισήμαναν το παράδοξο (γι' αυτούς) το συγκεκριμένο βιβλίο να κυκλοφορήσει απ' τον συγκεκριμένο οίκο. υπάρχει κι ο Λώρενς Μπλοκ (πάει και με τα μπλογκ) που στο εξωτερικό ακούγεται αρκετά κι εδώ, λόγω οίκου πάντα, τον έχουμε του πεταμού.
Για τα Bell θα βγάλω ποστ για να επισημάνω κορυφαία αστυνομικά, κατασκοπίας και θρίλερ που πολλοί αγοούν ή σνομπάρουν μόνο και μόνο λόγω φτηνής εμφάνισης.

(σήμερα κάτι συμβαίνει με τα ποστ)

Πολύ ωραίο κείμενο. Το βιβλίο είναι κάτι ανάμεσα σε βρετανική τηλεοπτική σειρά (για να μη πω ελληνική βιντεοταινία της δεκαετίας του '80) και βιβλίο των εκδόσεων «μπελ»- από αυτά που σημασία έχει μια συμπαθής πλοκή, και κατά τα υπόλοιπα ουδέν. Το γράψιμο είναι κακό, υστερικό και με τεράστια ξεχειλώματα. Η αρχική ιδέα συμπαθητική, αλλά τόσο κακοχωνεμένη ώστε το εύρημα, δηλαδή η εν παραλλήλω παρουσίαση της ιστορίας των τρακτέρ και, εν ολίγοις του «υπαρκτού» σοσιαλισμού, πάει άπατο. Κι όμως, το υλικό προσφερόταν για κάτι πολύ, μα πολύ καλύτερο.

Καλά, εμένα δεν μου έκανε και πολύ μεγάλη εντύπωση που το βιβλίο της Λεβίσκα διαφημίστηκε από το Alter, συμφωνώ απόλυτα με την άποψη του Μαμαλούκα, ότι ακόμη και τα BELL έχουν αξιολογότατα βιβλία (τελευταία παραδείγματα τα οποία εκτίμησα ιδιαίτερα, το ενδιαφέρον βιβλίο του Γούντυ Άλλεν, το ημιαυτοβιογραφικό/ημιτυφλοσούρτης Περί Συγγραφής του Στήβεν Κινγκ, αλλά και κάποια του Τζων Λε Καρέ). Αλλά αν το καλοσκεφτούμε, οι μεγάλοι κι επώνυμοι οίκοι έχουν εκδόσει βιβλία που ούτε για το Alter δεν κάνουν. Κάτι που δείχνει πως η εμπορική προσέγγιση έχει συνήθως μεγαλύτερο βάρος από τη λογοτεχνική αξία ενός βιβλίου. Δεν θα με χάλαγε ιδιαίτερα αν ένα βιβλίο του Έκο ή του Μαρκές έβγαινε από τους Μοντέρνους Καιρούς/Alter, με χαλάει όμως η υποκρισία ορισμένων οίκων που εκμεταλλευόμενοι το πρεστίζ τους, μας πουλάνε πανάθλια βιβλία για μεταξωτές κορδέλες. Θεωρώ πως οι Μοντέρνοι Καιροί/Alter είναι αρκετά ειλικρινείς στις προθέσεις τους σε σχέση με ορισμένους "σοβαρούς" οίκους.

@anagnostria>Αγαπητή,η εκτίμηση είναι αμοιβαία.Σας διαβάζω σχεδόν καθημερινά και μ'αρέσει πολύ η καθαρή βιβλιοφιλική σας ματιά.Σας ευχαριστώ γιά τα καλά σας λόγια.

@mamaloukas>Δημήτρη,πόσα του Block έχουν βγει στην Ελλάδα?Εχω διαβάσει το ΜΟΝΟ ΟΙ ΑΧΡΕΙΟΙ το οποίο μ΄άρεσε πολύ.Περιμένω το ποστ γιά τα BELL που αξίζουν διότι ομολογώ δεν έχω προσέξει ιδιαιτέρως τις εκδόσεις τους.

@εαρινή συμφωνία>Καταλαβαίνω τι λέτε και συμφωνώ-από την άλλη όμως νομίζω ότι υπήρχε πρόβλημα στο θέμα που διάλεξε η συγγραφέας.Δεν πιστεύω ότι μπορούσε να το αναπτύξει καλύτερα.Προσπαθώ ακόμα (2 ημέρες αφότου το τελείωσα) να καταλάβω το γιατί άρεσε τόσο πολύ το βιβλίο αυτό στην Αγγλία και δεν εννοώ μόνο εμπορικά αλλά και από την πλευρά της κριτικής.Σας ευχαριστώ γιά τα καλά σας λόγια.

@justanothergoneoff>Έχετε δίκιο και στο κάτω-κάτω η έκδοση αυτή,ήταν μιά χαρά και με δοκιμασμένο μεταφραστή.Το δε εξώφυλλο ίδιο με την Αγγλική έκδοση και όχι κάτι περίεργο.Ο συγκεκριμένος οικος έχει επιλέξει αυτή τη διαφ.οδό,λόγω συνιδιοκτησίας με τον σταθμό.Ας βγάζει καλά βιβλία και δεν θα πει κανείς τίποτα.Γενικά πάντως πολύ "δήθεν" κυκλοφορεί στον εκδοτικό χώρο και μ'εκνευρίζει πολύ.Χαίρομαι που δεν είμαι μόνος...

ασχέτως με το ποιος τα εκδίδει νομίζω ότι όλα τα βιβλία δικαιούνται να διαβαστούν. Παντου μπορεί να ανακαλυψει κάποιοε διαμάντια - οπως και πατάτες άλλωστε...

Απλώς, να πω το (ίσως γνωστό) ανέκδοτο: ένας συγγραφέας παραπονείται ότι δεν έχει θέμα να γράψει το επόμενο βιβλίο του και ζητά από τον φίλο του να του βρει ένα θέμα. «Είναι μια παντρεμένη» λέει εκείνος, «που τα φτιάχνει με έναν νεώτερό της και μετά αυτοκτονεί». -Σιγά το θέμα! του απαντά ο συγγραφέας. «Κι όμως, αγαπητέ μου, με αυτό ο Τολστόι έγραψε την Αννα Καρένινα».

1. Για τα Bell: Ο Μαμαλούκας έχει απόλυτο δίκιο.

2. Ο διαρρήκτης που ζωγράφιζε σαν τον Μοντριάν, Ο διαρρήκτης που κλειδώθηκε στην ντουλάπα, Ο διαρρήκτης που είχε πάθος με τον Μπόγκαρτ, Ο διαρρήκτης που διάβαζε Σπινόζα, Ο διαρρήκτης που αποκάλυψε τον Κίπλινγκ και το Αγάπη κάλεσε το διαρρήκτη. Όλα απο τις εκδόσεις Μοντέρνοι Καιροί (άθλια έκδοση κατά την ταπεινή μου γνώμη). Ακόμα τα Οκτώ εκατομμύρια τρόποι να πεθάνεις και το Ακόμα και οι αχρείοι, από τις εκδόσεις Πατάκη.

Το σημερινό σας δεν μου κάνει κλικ για να το αναζητήσω.

Το 2 αναφέρεται, φυσικά, στα βιβλία του Λώρενς Μπλοκ...

@composition doll>Μπλοκ σε τέτοια έκταση,πω-πω πιάστηκα αδιάβαστος.Νομίζω ότι είναι σαφές ότι τα ΤΡΑΚΤΕΡ είναι μάλλον πρόταση αποφυγής παρά ανάγνωσης.