Παρασκευή, Ιανουαρίου 04, 2008
posted by Librofilo at Παρασκευή, Ιανουαρίου 04, 2008 | Permalink
Αυτός καλά τα λέει,αλλά ποιός τον ακούει...
Το πόσο γουστάρω τον Eric-Emmanuel Schmitt δεν περιγράφεται.Χωρίς να είναι ο μεγάλος συγγραφέας,χωρίς οι απόψεις του να χαρακτηρίζονται από καμμιά τρομερή πρωτοτυπία έχει ένα μεγάλο ταλέντο στον υπαινικτικό και φαρμακερό λόγο προσδίδοντας λογοτεχνική χροιά στα αποφθέγματα του υπέροχου κυνικού Λα Ροσφουκώ.

Ιδού λοιπόν δύο φράσεις γιά τις σχέσεις ανδρών και γυναικών που δίνουν αρκετή τροφή γιά σκέψη.
Πές τα μεγάλε...

Ιδού η συζυγική ζωή : Μιά εταιρεία φονιάδων που αρπάζονται με τους άλλους,πριν αρπαχτούν μεταξύ τους.Μιά μακριά διαδρομή προς τον θάνατο που σπέρνει πτώματα στο πέρασμά της.
Ένα νέο ζευγάρι ,είναι ένα ζευγάρι όπου ο ένας προσπαθεί να εξοντώσει τον άλλον.Όταν βλέπετε μιά γυναίκα κι’έναν άντρα μπροστά στον Δήμαρχο,αναρωτιέστε ποτέ ποιός απ’τους δυό θα είναι ο δολοφόνος?

Και γιά επιδόρπιο

Οι άντρες και οι γυναίκες,μένουν μαζί χάρη σε ότι πιό κακό,άσχημο και χαμερπές διαθέτουν : το συμφέρον,την αγωνία της αλλαγής,το φόβο των γηρατειών,την απειλή της μοναξιάς.