Τα πιο σκοτεινά στοιχεία του σύγχρονου Γιαπωνέζικου τρόπου ζωής βγαίνουν στα δύο μυθιστορήματα της πολύ επιτυχημένης παγκοσμίως Νατσούο Κιρίνο (γεν.1951), το «OUT» και το «REAL WORLD», τα οποία κυκλοφόρησαν πρόσφατα (αρκετά αργοπορημένα σε σχέση με τον υπόλοιπο κόσμο) στη χώρα μας. Περισσότερο σκληρό και κάποιες φορές φρικιαστικό αλλά πιο διαυγές και αγωνιώδες το πρώτο, περισσότερο ψυχολογικό το δεύτερο, και τα δύο βιβλία είναι εξαιρετικά, με αρκετά κοινά στοιχεία μεταξύ τους, παρ’ότι διαφέρουν στην πλοκή.

Όχι ακριβώς «νοικοκυρές σε απόγνωση» αλλά μάλλον, καταπιεσμένες γυναίκες στα πρόθυρα κατάθλιψης ασκούνται στην ευγενή τέχνη της χασαπικής, τεμαχίζοντας το πτώμα του αμετανόητου ρεμπεσκέ συζύγου της μίας από την παρέα, η οποία μην αντέχοντας πια τόση βία και κοροϊδία εκ μέρους του, τον στραγγαλίζει. Τα «παϊδάκια» τοποθετούνται σε σακούλες και πετιούνται σε διάσπαρτους κάδους ή στο δάσος. Ένα μυστικό όμως που το ξέρουν πολλοί δεν μπορεί να κρατήσει για πολύ, οπότε η πιο πεταχτούλα αρχίζει να κελαηδάει και ο ασκός του αιόλου ανοίγει για τις κυρίες με (τελείως) απρόβλεπτες συνέπειες. Το σκηνικό της φρίκης που στήνει η Νατσούο Κιρίνο στο «OUT», (Εκδ. Μεταίχμιο, μετάφρ.Γ.Αρβανίτη, σελ.545), δεν έχει τέλος σε ένα εξαιρετικό θρίλερ με πολλές ανατροπές, αγωνία, ψυχολογική φόρτιση και υπέροχο φινάλε.

Οι γυναίκες στο «OUT» πάνε κόντρα στα στερεότυπα του δυτικού κόσμου για τις Γιαπωνέζες. Οι 4 ηρωίδες της Κιρίνο είναι εργάτριες σε εργοστάσιο παρασκευής έτοιμων φαγητών. Δουλεύουν στη νυχτερινή βάρδια, part-time σε μια δουλειά σιχαμερή και μονότονη. Ο μισθός είναι εξευτελιστικός, οι συνθήκες απαράδεκτες αλλά τουλάχιστον είναι καλύτερες από την κόλαση που βιώνουν όλες τους στις οικογένειές τους. Όταν η Μασάκο, η πιο δυναμική και μορφωμένη απ’όλες παίρνει τη πρωτοβουλία να βοηθήσει την όμορφη Γιαόϊ που σκοτώνει τον άντρα της, φροντίζει να καλέσει σε βοήθεια την ταλαίπωρη Γιόσι και την καταχρεωμένη Κουνίκο για να «τακτοποιήσουν» το πτώμα. Έλα όμως που ο νεκρός ήταν μπλεγμένος μέσα στην «αμαρτωλή» νύχτα του Τόκιο και οι συμπτώσεις μετά την ανακάλυψη κάποιων κομματιών του και της ταυτοποίησης τους, οδηγούν σε κάποιον βασικό ύποπτο που τον είχε ξυλοκοπήσει την προηγούμενη. Τα χρέη όμως της Κουνίκο την κάνουν πολύ ευάλωτη στις πιέσεις του Τζουμόντζι, ιδιοκτήτη εταιρείας είσπραξης χρεών και μικροκακοποιού, ο οποίος δεν δυσκολεύεται να μάθει την αλήθεια. Και εκεί που νομίζεις ότι το μυθιστόρημα θα ακολουθήσει μια ευθεία οδό κυνηγητού των γυναικών, η δαιμόνια Κιρίνο κάνει το κλικ στην ιστορία. Ο Τζουμόντζι γνωρίζοντας την Μασάκο από την εποχή που δούλευε σε έναν παρόμοιο κλάδο μ'εκείνον και της προτείνει να κάνουν τους τεμαχισμούς πτωμάτων επάγγελμα. Τα λεφτά είναι πολλά, και εκείνες το μόνο που θα έχουν να κάνουν είναι να κόβουν φέτες άγνωστους ανθρώπους που «πρέπει» να εξαφανιστούν τα πτώματά τους, οπότε δέχονται…Οι ανατροπές διαδέχονται η μία την άλλη με αποκορύφωμα τις τελευταίες σελίδες του βιβλίου, όταν στο παιχνίδι θα μπουν και σεξουαλικές διαστροφές, ενώ η Κιρίνο «παίζει» συνεχώς με τον αναγνώστη, εισάγοντας προς το τέλος και ένα είδος «διπλής προοπτικής» όπου οι δύο ήρωες περιγράφουν το ίδιο περιστατικό κάπως διαφορετικά.

Στο «REAL WORLD» (Εκδ. Μεταίχμιο, μετάφρ.Γ.Αρβανίτη, σελ.252), το σκηνικό είναι διαφορετικό, όπως και οι ήρωες του βιβλίου. Εδώ έχουμε να κάνουμε με μαθήτριες της τελευταίας τάξης του Λύκειου οι οποίες μέσα στη βαρεμάρα τους κατά τη διάρκεια των σχολικών διακοπών του Αυγούστου και την προετοιμασία τους για τις εισαγωγικές εξετάσεις σε πανεπιστημιακές σχολές, βρίσκονται μπροστά σε έναν διαφορετικό δολοφόνο. Ο συνομήλικος τους και γείτονας της μίας από αυτές, της Τόσι, που του έχει βγάλει το παρατσούκλι «Σκουλήκι», σκοτώνει την μητέρα του, τσακίζοντάς της το κεφάλι με το ρόπαλο του μπέιζμπολ! Ο νεαρός μετά την πράξη του φεύγει σαν να πηγαίνει εκδρομή από το σπίτι, συναντάει δήθεν τυχαία την Τόσι (διότι ήταν ντροπαλός και έψαχνε αφορμή να την γνωρίσει), την ακολουθεί και της κλέβει το ποδήλατο και το κινητό. Από εκεί καλεί μία, μία τις φίλες της και τους λέει τι διέπραξε. Κι εκείνες τον βοηθάνε στη φυγή του και την περιπλάνησή του στις συνοικίες του Τόκιο…

Συναισθηματισμός μηδέν, ευαισθησία ανύπαρκτη, όλα φαίνονται σαν ένα manga, ένα κόμικ στους χαρακτήρες του μυθιστορήματος της Κιρίνο. Ο νεαρός, το «Σκουλήκι» είναι ένας μοναχικός έφηβος που έχει απογοητεύσει με τις σχολικές του επιδόσεις την υστερική μάνα και τον «απόντα» γιατρό πατέρα. Θα γίνει ένας «επαναστάτης χωρίς αιτία», ο φόνος είναι «εξέγερση» γι’αυτόν, ένας Ρασκόλνικοφ χωρίς το φιλοσοφικό υπόβαθρο του Ντοστογιέφσκι. Εκδικείται τους γονείς, την κοινωνία, με τον δικό του άτσαλο τρόπο.

«Τι θα γίνει τώρα; Τι θα γίνει τώρα; Τι θα γίνει τώρα; Με κοίταζε με μίσος, απαιτώντας μια απάντηση. Πίσω από τα γυαλιά με τον ασημί σκελετό, τα μάτια της είχαν γουρλώσει, γυάλιζαν από οργή και περιφρόνηση. Φρίκαρα στην ιδέα πως ένα τόσο γελοίο άτομο ένιωθε περιφρόνηση για μένα. Ξαφνικά συνειδητοποίησα ότι ο θυμός της ήταν στην πραγματικότητα ζήλια. Με ζήλευε, γι’αυτό έκανε σαν τρελλή. Βούλωσ’το κωλόγρια! Θα τη σκοτώσω! Η σκέψη έσκασε σαν κεραυνός στο μυαλό μου. Φαντάσου πόσο ελεύθερος θα ένιωθα αν έβγαινε από τη μέση. Όσο ζει αυτή, δεν πρόκειται να σηκώσω κεφάλι. Αυτή θα αποφασίσει σε ποιο πανεπιστήμιο θα πάω, αυτή θα διαλέξει ποια θα παντρευτώ, και στο τέλος θα κάνει κουμάντο και στα παιδιά μου. Όπως σε βλέπω και με βλέπεις.»

Τα κορίτσια παίζουν ρόλους. Όλες έχουν και ένα ψευδώνυμο, συνήθως ηρωίδας κάποιου manga. Όλες θέλουν να είναι κάποιες άλλες, αποξενωμένες τελείως από τις οικογένειές τους – οι γονείς είναι απόντες γενικώς, μπλεγμένοι στο αδιάκοπο κυνήγι της επιβίωσης. Ουσιαστικά τους προκαλεί η ιδέα να βοηθήσουν το «Σκουλήκι», γνωρίζουν ότι έκανε κάτι φρικιαστικό και ασυγχώρητο. Εκείνο που δεν γνωρίζουν είναι ότι όσες επιζήσουν από αυτή τη δοκιμασία, θα βγουν τελείως διαφορετικές. Όπως και στο «OUT», το φινάλε που επιφυλάσσει η Κιρίνο στον αναγνώστη είναι τελείως κινηματογραφικό και έξοχο σε ένα μυθιστόρημα που πιστεύω ότι έχει κάποια προβλήματα δομής λόγω των πολλών χαρακτήρων, οι οποίοι αφηγούνται αποσπάσματα της ιστορίας – κάθε κεφάλαιο έχει διαφορετικό αφηγητή για να φτάσουμε στην δραματική λύση της ιστορίας.

Και τα δύο μυθιστορήματα, περιγράφουν μια Ιαπωνία αποκρουστική και παγερή. Δεν υπάρχει (και στα δύο βιβλία) οικογένεια που να μην είναι δυσλειτουργική και τα μέλη της τελείως αποξενωμένα. Η βία είναι διάχυτη, είτε πραγματική, είτε ψυχολογική. Τζόγος ατελείωτος, το χρήμα είναι ο «μοναδικός Θεός», πορνεία, διαστροφικός σεξισμός, παιδική πορνογραφία, μαθήτριες που πάνε με γέρους για ένα χαρτζηλίκι, αλκοολισμός, αδιαφορία για τον συνάνθρωπο. Ο κόσμος της Κιρίνο μοιάζει μ’αυτόν των ταινιών του μεγάλου σκηνοθέτη Τακέσι Κιτάνο και είναι μακριά από την ατμόσφαιρα των βιβλίων του Χ.Μουρακάμι, καθώς είναι ελάχιστα συναισθηματικός, σχεδόν εφιαλτικός, γκρίζος και χωρίς προοπτική. Πολύ καλύτερο το «OUT» (που έχει γυριστεί και ταινία), το οποίο είναι ένα συγκλονιστικό μυθιστόρημα, εξαιρετικό και το «REAL WORLD» που δίνει πολλή τροφή για σκέψη, κυρίως σε γονείς με παιδιά στην εφηβεία αλλά και τα δύο βιβλία «χάνουν» ένα μεγάλο μέρος της αξίας τους, παρά την αξιοπρεπή επίδοση της μεταφράστριας, καθώς έχουν μεταφερθεί και τα δύο από τα Αγγλικά και όχι από την Ιαπωνική έκδοση.



06. Apollo 440 And The Billy Mackenzie - Pain In My Language by librofilo