Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 22, 2006
posted by Librofilo at Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 22, 2006 | Permalink
Tonight at noon
Ένα διαλειμμα από τα συνηθισμένα μου posts, και με αφορμή ένα μικρό ατύχημα που είχα χθες-προσγειώθηκε στον ώμο μου,ένα παλιό περιοδικό (πέφτοντας από τα ψηλότερα ράφια της μικρής βιβλιοθήκης του γραφείου μου),με ένα από τα αγαπημένα ποιήματα της νιότης μου.

Είναι ένα ποίημα του ζωγράφου και ποιητή A.Henri,από τους εκπροσώπους της μπητ Αγγλικής σκηνής και από τους βασικούς συντελεστές της πολιτιστικής άνοιξης του Λίβερπουλ στις δεκαετίες 60 και 70.

Tonight at Noon
A Poem by Adrian Henri


Tonight at noon
Supermarkets will advertise 3p extra on everything
Tonight at noon
Children from happy families will be sent to live in a home
Elephants will tell each other human jokes
America will declare peace on Russia
World War I generals will sell poppies on the street on November 11th
The first daffodils of autumn will appear
When the leaves fall upwards to the trees

Tonight at noon
Pigeons will hunt cats through city backyards
Hitler will tell us to fight on the beaches and on the landing fields
A tunnel full of water will be built under Liverpool
Pigs will be sighted flying in formation over Woolton
And Nelson will not only get his eye back but his arm as well
White Americans will demonstrate for equal rights
In front of the Black house
And the monster has just created Dr. Frankenstein

Girls in bikinis are moonbathing
Folksongs are being sung by real folk
Art galleries are closed to people over 21
Poets get their poems in the Top 20
There's jobs for everybody and nobody wants them
In back alleys everywhere teenage lovers are kissing in broad daylight
In forgotten graveyards everywhere the dead will quietly bury the living
and
You will tell me you love me
Tonight at noon


ΑΠΟΨΕ ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ

Απόψε το μεσημέρι τα σουπερμάρκετς θα διαφημίσουν 3 πένες αύξηση σε όλα τους τα είδη.
Απόψε το μεσημέρι παιδιά ευτυχισμένων οικογενειών θα σταλούν να ζήσουνε σε σπίτια.
Οι ελέφαντες θα λένε μεταξύ τους ανέκδοτα γι'ανθρώπους.
Η Αμερική θα κηρύξει ειρήνη στη Ρωσία.
Στρατηγοί του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου θα πουλάν στους δρόμους παπαρούνες στις 11 Νοέμβρη.
Οι πρώτοι νάρκισσοι του φθινοπώρου θα ξεπεταχτούν
όταν θα πέφτουνε τα φύλλα ανάστροφα πάνω στα δέντρα.

Απόψε το μεσημέρι
περιστέρια θα κυνηγάνε γάτες στις αυλές της πολιτείας.
Ο Χίτλερ θα μας πει να πολεμήσουμε στις ακτές και στα πεδία προσγειώσεως.
Μιά σήραγγα γεμάτη νερό θα θα κατασκευαστεί κάτω από το Λίβερπουλ.
Γουρούνια θα πετάνε σε σχηματισμό πάνω απ'το Γούλτον
κι'ο Νέλσων θα ξαναποκτήσει όχι μόνο το μάτι του αλλά και το χέρι του.
Λευκοί Αμερικάνοι θα διαδηλώνουν γιά ίσα δικαιώματα μπροστά στον Μαύρο Οίκο
και το Τέρας επινόησε μόλις πριν λίγο τον Δρα Φρανκεστάϊν.

Κορίτσια με μπικίνι τό'ριξαν στο φεγγαρόλουτρο.
Λαϊκά τραγούδια τραγουδιούνται από γήινους λαϊκούς ανθρώπους
Τα μουσεία κλείνουν την πόρτα τους σε άτομα που ξεπέρασαν τα 21.
Οι ποιητές ηχογραφούν τα ποιήματά τους σε δίσκους Μεγάλων Επιτυχιών.
Πολιτικοί εκλέγονται γιά τα φρενοκομεία.
Υπάρχουνε δουλειές γιά όλους και κανένας δεν τις θέλει
Παντού σε απόμερες αλέες έφηβοι εραστές φιλιούνται στο φως της μέρας.

Παντού σε νεκροταφεία ξεχασμένα οι νεκροί
θάβουν ήσυχα-ήσυχα τους ζωντανούς
Κι'εσύ
θα μου πεις πως μ'αγαπάς
απόψε το μεσημέρι

(Μετάφραση Σπ.Τσακνιάς-περιοδικό ΠΡΙΣΜΑ,τεύχος 1,φθινόπωρο 1980)


Αφιερωμένο εξαιρετικά σε "όσους τραβάνε ζόρια",lately...
 



19 Comments:


At 22/9/06 14:56, Anonymous Ανώνυμος

Ελπίζω να λάβουν το μήνυμα οι άμεσα ενδιαφερόμενοι...Μήνυμα ελήφθη. Όβερ!

 

At 22/9/06 15:18, Blogger ATHENA

ΑΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΑΜΕΣΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΗ ΔΕΔΟΜΕΝΟΥ ΟΤΙ ΔΝΕ ΓΝΩΡΙΖΟΜΑΣΤΕ ΜΕ ΤΟΝ
ΒΙΒΛΙΟΦΙΛ, ΑΝΗΚΩ Σ'ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΕΚΤΙΜΟΥΝ
ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ:)

ΜΕΡΣΙ!)))

 

At 22/9/06 15:35, Blogger Librofilo

@athena>Εγώ σας ευχαριστώ και χαίρομαι που σας άρεσε.

 

At 22/9/06 16:11, Anonymous Ανώνυμος

Θα του το μεταφέρω.
ευχαριστώ εγώ γι' αυτόν.
μη μου τον απασχολείτε και πολύ όμως.
Ντάξει μεσιέ λιμποφίλ;
Ο ψυχασθενής ήρωας του

 

At 22/9/06 16:37, Blogger Librofilo

@anonymous>Α μη με βάζετε να αποκρυπτογραφώ τώρα.Μπορεί η τελευταία πρόταση να ήταν "προς εαυτόν",μπορεί γιά κάποιον/κάποια άγνωστη,μπορεί και μιά μαλακία της στιγμής.

 

At 22/9/06 19:22, Blogger anagnostria

Πολύ ωραίο. Δεν ξέρω γιατί,όμως μου θύμισε την "Οκτάνα" του Εμπειρίκου και συγκεκριμένα το ποίημα "Όχι Μπραζίλια μα Οκτάνα". Μπορεί να έχω άδικο, αλλά οι συνειρμοί γίνονται αυθόρμητα.

 

At 22/9/06 21:52, Blogger ATHENA

ΕΚΡΟΥΣΕΣ ΤΗΝ ΕΥΑΙΣΘΗΤΗ ΧΟΡΔΗ ΜΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΤΡΙΑ,
Ο ΕΜΠΕΙΡΙΚΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΣ ΜΟΥ;)

ΦΥΣΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΣΑΣ ΘΥΜΙΣΕΙ ΟΚΤΑΝΑ,
ΟΛΕΣ ΟΙ ΟΥΤΟΠΙΕΣ ΜΟΙΑΖΟΥΝ ΣΑΝ ΑΔΕΛΦΕΣ
-ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ- :)))

 

At 22/9/06 23:15, Blogger ornio

με το συμπάθειο, αλλα βρίσκω το ποίημα απλοικό.

 

At 23/9/06 02:33, Anonymous Ανώνυμος

Η ουτοπία είναι αυτό, που όταν κάνεις ένα βήμα προς το μέρος του, απομακρύνεται δύο, όταν κάνεις δύο, απομακρύνεται τέσσερα, όταν κάνεις τρία, έξι....
Και τότε σε τι χρησιμεύει η ουτοπία;
Σε κάνει να προχωράς....

Όντως εξαιρετικό ποιήμα γεμάτο σουρρεαλιστικές εικόνες, σαν κείμενο του Εμπειρίκου, σαν πίνακας του Εγγονόπουλου...........

 

At 23/9/06 10:31, Blogger Librofilo

@ornio>Θεωρώ ότι υπάρχει διαφορά απλού και απλοϊκού.Το ποίημα είναι πολύ απλό-ίσως και να μοιάζει με τραγούδι των Beatles,πιστεύω όμως ότι αυτό δεν μειώνει την αξία του.Το κλίμα της εποχής που γράφτηκε και το όλο κίνημα της beat και της pop σκηνής,πρέσβευε την επιστροφή στην απλότητα και στην γελοιοποίηση του "δήθεν".Ευχαριστώ γιά την επίσκεψη.

 

At 23/9/06 10:40, Blogger Librofilo

@athena+anagnostria+nothing is impossible girl>Εμπειρίκος/Εγγονόπουλος..Πανμέγιστοι και οι δύο και ίσως οι αγαπημένοι μου Έλληνες ποιητές.Μοιάζει με αρκετά δικά τους,θα έλεγα περισσότερο Εγγονόπουλο,το ποίημα είναι ουσιαστικά ένας πίνακας της pop art με σουρεαλιστική ατμόσφαιρα γι'αυτό και η ομοιότης με τον Εγγονόπουλο.Εάν δείτε ποιήματα του Γκίνσμπεργκ και του Κόρσο,θα βρείτε ομοιότητες και εκεί.Η ουτοπία υπάρχει βέβαια περισσότερο στην ατμόσφαιρα του Εμπειρίκου,ας μη ξεχνάμε όμως,ότι στα Βρετανικά γράμματα η Ουτοπία καταλαμβάνει ένα πολύ μεγάλο κεφάλαιο.

 

At 25/9/06 01:59, Blogger NinaC

Εξαιρετική επιλογή για ανάγνωση σε "ζόρια".

Μια ένσταση για ένα σημείο της μετάφρασης που έχω να την πω? Θα την πω!

To "Children from happy families will be sent to live in a home", όπως μεταφράζεται -κυριολεκτικά- σε "Απόψε το μεσημέρι παιδιά ευτυχισμένων οικογενειών θα σταλούν να ζήσουνε σε σπίτια", πιστεύω πως δεν αποδίδει το νόημα του ποιήματος στη συγκεκριμένη φράση. Με δεδομένο το "ανάποδο" σε ό,τι γράφει ο ποιητής, θεωρώ πως το "Home" εδώ θα έπρεπε να αποδοθεί ως "ίδρυμα" και όχι σπίτι. 'Ετσι και νόημα βγαίνει, σύμφωνο με το πνεύμα του ποιήματος, και σωστή μετάφραση γίνεται.

Στο μεταξύ, στολίζομαι για την Πέμπτη!!!!

 

At 25/9/06 09:45, Anonymous Ανώνυμος

Για την ιστορία, ο όρος tonight at noon είναι inside joke των μουσικών της τζαζ στις δεκαετίες του '50 και του '60, που είχαν κάνει τη νύχτα μέρα με τα ωράρια των ηχογραφήσεων και των εμφανίσεων στα κλαμπ, οπότε συχνά έδιναν ραντεβού στο στούντιο "απόψε το μεσημέρι"...
αυτά

 

At 25/9/06 10:10, Blogger Librofilo

@anonymous>Έχετε δίκιο,νομίζω ότι υπάρχει και δίσκος του Mingus με αυτόν τον τίτλο.
@Composition Doll>Κι'έλεγα δεν θα πει κανείς γιά την μετάφραση..Ο Τσακνιάς έχει κάνει πολύ καλές μεταφράσεις,νομίζω ότι στο ποίημα ατύχησε.Διαφωνώ με πολλά σημεία της μετάφρασής του αλλά από την άλλη είναι πολύ δύσκολο να μεταφράσεις ποίηση και επειδή "είμαι έξω από τον χορό" δεν το κάνω θέμα.
Το τσεκούρι να φέρετε

 

At 25/9/06 11:52, Blogger Ladychill

Δεν ξέρω αν με άγγιξε πιο πολύ το ποίημα ή η αφιέρωση...

 

At 25/9/06 13:49, Anonymous Ανώνυμος

Lady, πιάσατε κι εσείς το νόημα, βλέπω...

 

At 25/9/06 15:16, Blogger Ladychill

@Scalidi
Ήταν αδύνατον να το αποφύγω μάλλον. :-)

 

At 1/10/06 10:55, Blogger thas

Γιατί, μήπως το
"When the leaves fall upwards to the trees",
έχει καμιά σχέση με το ακατανόητο και αντιποιητικό κλίμα του
«όταν θα πέφτουνε τα φύλλα ανάστροφα πάνω στα δέντρα»;

Σήμερα δεν θα μπορούσε να περάσει τέτοια μετάφραση. Είναι όμως μια ευκαιρία για να θυμηθούμε σε τι κατάσταση βρισκόταν η εκδοτική παραγωγή εκείνη την εποχή στην Ελλάδα. Τι προχειρότητα επικρατούσε σε εκδότες, επιμελητές, μεταφραστές. Άθλια εξώφυλλα, περικοπές και αυθαιρεσίες, καμιά εισαγωγή ή αναφορά στον συγγραφέα και το έργο του. (Θυμήθηκα τώρα κάτι εκδόσεις του Σαρτρ και του Καμύ που ευχαρίστως θα ξεφορτωθώ στην πρώτη ευκαιρία γιατί με παίδεψαν χωρίς λόγο)

(Σε θαυμάζω αγαπητέ, για την ταχύτητα με την οποία διαβάζεις. Είναι ένα σπάνιο χάρισμα αυτό, που το ζηλεύω. Καλή συνέχεια και ευχαριστούμε για τις διαρκείς ανταποκρίσεις από τη βιβλιοχώρα.)

 

At 1/10/06 20:33, Blogger Librofilo

@thas>Έχετε δίκιο γιά την μετάφραση,δεν την έβαλα σκοπίμως γιά να εκθέσω τον μεταφραστή,αλλά γιατί βαρέθηκα να καθήσω να το μεταφράσω(το ξέρω,ώρες-ώρες είμαι απαράδεκτος).Όντως η δουλειά που γινότατε ήταν μετριότατη,ας θυμηθούμε τις μεταφράσεις του Δικταίου στα βιβλία του Τόμας Μαν-καταστροφή.Ξέρω γιά ποιά βιβλία του Καμύ και του Σαρτρ λέτε,μάλλον τα ίδια έχω και εγώ.Μπα δεν διαβάζω γρήγορα-ξέρω άλλους πιό ταχείς,προσπαθώ να βγάζω 100 σελίδες την ημέρα,όχι πάντα με επιτυχία.Ευχαριστώ γιά το σχόλιο.

 

Δημοσίευση σχολίου

~ back home