"Ο τόπος του εγκλήματος ήταν το σώμα της."

Με αυτή τη φράση αρχίζει το καινούριο βιβλίο του Θ.Καλλιφατίδη "ΣΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΤΗΣ" (80).Δυνατή αρχή γιά ένα δυναμικό μέσα στην απλότητά του μυθιστόρημα,που ξεκινάει σαν μια ιστορία εκδίκησης αστυνομικής υφής, (την οποία κρατάει ως βασική δομή) σε πρώτο επίπεδο,γιά να προχωρήσει σε ένα κοινωνικό σχόλιο-καταγραφή της Σουηδικής κοινωνίας.

Ο Καλλιφατίδης γεννήθηκε στην Ελλάδα και πήγε γιά σπουδές Φιλοσοφίας στην Σουηδία,όπου παρέμεινε και ζεί μέχρι σήμερα.Έχει εκδώσει αρκετά βιβλία,τα περισσότερα των οποίων είναι γραμμένα στα Σουηδικά,έχει πάρει βραβεία στην Σουηδία,και στην Ελλάδα μάλλον γνωρίζει μικρότερη επιτυχία και αναγνωρισιμότητα από αυτή που πραγματικά αξίζει.

Στο μυθιστόρημα αυτό,βασική ηρωίδα είναι η αστυνομικός Κρ.Βέντελ,χαρακτήρας που πρωταγωνιστει και σε δύο πρηγούμενα βιβλία του συγγραφέα ("Ένα απλό έγκλημα" και "Ο έκτος επιβάτης").Όμορφη,ικανή και έξυπνη πέφτει θύμα βιασμού.Η αναζήτηση των δραστών εμπλέκεται με μιά σειρά δολοφονιών προσώπων που γνωρίζει στην προσωπική της ζωή (με τον ένα ή τον άλλο τρόπο) και όπου ο δράστης,όπως λένε οι μαρτυρίες έχει τα χαρακτηριστικά της.

Το μυθιστόρημα έχει ωραίο ρυθμό και παρ'ότι οι τυχαίες συμπτώσεις που οδηγούν στη λύση είναι αρκετά αδύναμες και το εξασθενίζουν,ο συγγραφέας οδηγεί μαεστρικά τον αναγνώστη και κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον μέχρι το μάλλον προβλέψιμο τέλος.

Σε δεύτερο επίπεδο όμως το μυθιστόρημα λέει πολλά περισσότερα.Κυριαρχεί η ηχηρή μοναξιά των χαρακτήρων.Είτε είναι μόνοι στη ζωή (οπως η ηρωίδα και τα περισσότερα πρόσωπα του βιβλίου),είτε μέσα από συμβατικούς γάμους , όλοι οι χαρακτήρες βιώνουν την μοναξιά τους, κινούμενοι σε μιά απρόσωπη κοινωνία, παγωμένη όπως η εξωτερική θερμοκρασία της χειμωνιάτικης Στοκχόλμης. Η Σουηδική κοινωνια και η σύγχρονη δομή της πρωταγωνιστούν επίσης στο βιβλίο. Παρακολουθούμε να κυκλοφορούν ελάχιστοι Σουηδοί,σχεδόν όλοι οι χαρακτήρες είναι μετανάστες.
Βλέπουμε να μπαινοβγαίνουν μέσα στο βιβλίο,όλων των των ειδών οι φυλές, Έλληνες, Κούρδους, Ρώσους, Γάλλους, Βραζιλιάνους, Ιταλούς, Κενυάτες. Ενα μωσαϊκό λαών , ενσωματωμένων πλήρως στον κοινωνικό ιστό,ο οποίος δείχνει απίστευτα χαλαρός. Ο Καλλιφατίδης χωρίς να σχολιάζει και χωρίς να χάνει τον στόχο του,αφηγείται πολλές μικρές ανθρώπινες ιστορίες μοναξιάς,απομόνωσης,εγκατάλειψης,αναζήτησης ταυτότητας.Οι περισσότερες από αυτές τις ιστοριούλες καταλήγουν άσχημα, επιτείνοντας την πικρή αίσθηση που σου αφήνει το μυθιστόρημα όταν το τελειώσεις.

Ένα επίσης πολύ σημαντικό στοιχείο του βιβλίου, είναι το δισυπόστατο των χαρακτήρων.Κανείς τους δεν είναι αθώος, όλοι κουβαλάνε μέσα τους το καλό και το κακό.Από την αστυνομικό Βέντελ η οποία αποδεικνύεται μάλλον ευάλωτη ερωτικά , αφού την βλέπουμε στην αρχή να γουστάρει έναν Ρώσο macho ψυχάκια εκτελεστή , και μετά να ερωτεύεται με πάθος, τον αμφιφυλόφιλο και πανέμορφο δολοφόνο,μέχρι τους δύο πιό ενδιαφέροντες χαρακτήρες του βιβλίου,τους δύο Κούρδους,την φοβερή ανάπηρη σκακίστρια Ασίνε και τον γοητευτικό αδερφό της Κεμάλ,οι οποίοι προσδίδουν στην πλοκή την απαραίτητη γιά το είδος κινηματογραφική χροιά.

Λιτό και ουσιαστικό,απέριττο και φιλοσοφημένο,το βιβλίο του Καλλιφατίδη προσθέτει αξία στην Ελληνική λογοτεχνία , ανοίγοντας τούς ορίζοντές της , μακριά από τις γνωστές μιζέριες και ομφαλοσκοπήσεις που την κατατρέχουν.