-Όλο κατηγορείς τους Έλληνες συγγραφείς
-Μπα δεν τους κατηγορώ,έχω απαιτήσεις και δεν μπορώ τα τετριμμένα και την μιζέρια τους.
-Πάρε να διαβάσεις Κυριλλίδη
-Ποιός είναι αυτός?
-Ένας ορειβάτης και συγγραφέας,Καβαλιώτης
-Και ορειβάτης και Καβαλιώτης?
-Πάρε ντε,θα σ'αρέσει.Είναι το στυλ που σου αρέσει,ξέρω εγώ...Βάζουμε και στοίχημα αν θέλεις.
Η κουβέντα συνεχίστηκε,πέσανε στο τραπέζι και άλλα ονόματα,αλλά το μυαλό μου είχε κολλήσει στον ορειβάτη-συγγραφέα.Τρέχα-γύρευε τι με τσίγκλησε αφού η Καβάλα δεν μου λέει τίποτα,με την ορειβασία δε καμμία σχέση.Το κοντινότερο στο άθλημα που θυμάμαι είναι μιά πεζοπορία πριν από χρόνια στην Πάρνηθα γιά 6 ώρες και μετά να τσακίζουμε κάτι παϊδάκια στην Χασιά-αυτά μιά χαρά τα θυμάμαι.
Πήρα λοιπόν και διάβασα δύο βιβλία του Κυριλλίδη."Ο Μαγικός αέρας" (75) και "ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ" (70).Έκπληξη!!Ευτυχώς δεν έβαλα στοίχημα,διότι τα "ρούφηξα" τα βιβλία μέσα σε 3 ημέρες και ο "άγνωστος" μου συγγραφέας με κέρδισε έτσι απλά-όπως είναι τα βιβλία του- λιτά και απέριττα.
Ο Βασίλης Κυριλλίδης γεννήθηκε το 58 στην Θεσ/νίκη και ζεί στην Καβάλα.Είναι μέλος του Ορειβατικού συλλόγου της πόλης του και έχει γράψει 3 μυθιστορήματα.Εκτός των δύο προαναφερομένων που κυκλοφορούν από την Άγκυρα,το πρώτο του μυθιστόρημα "Αναστρέψιμα υλικά" έχει εκδοθεί από τον Καστανιώτη (δεν το έχω διαβάσει ακόμα).
Η νουβέλα "Ο μαγικός αέρας" είναι υπέροχη.Μιά παρέα-ορειβατική ομάδα,ξεκινάει γιά μιά συνηθισμένη ανάβαση στο βουνό.Όλα κυλάνε ήρεμα και ομαλά ώσπου ξαφνικά το τοπίο αλλάζει,ο καιρός αλλάζει ξαφνικά όπως και η φύση γύρω τους και οι ορειβάτες αρχίζουν να χάνονται ένας-ένας.
Μεταφυσικό θρίλερ,Επιστημονική Φαντασία,όλα μπερδεύονται σε αυτό το φαινομενικά απλό μυθιστόρημα,όπου μεγάλος πρωταγωνιστής είναι το υποβλητικό τοπίο και βέβαια το βουνό.
"Όλοι μας κάτι κυνηγάμε ανεβαίνοντας στο βουνό.Οι περισσότεροι τον εαυτό μας,συνήθιζα να λέω.Οι λιγότεροι που έρχονταν προσπαθώντας να ξεφύγουν απ'αυτόν,τα είχαν παρατήσει σύντομα"
"Το βουνό είναι η συμπύκνωση των εμπειριών της ζωής...Ένα παράλληλο σύμπαν,αν θέλεις.Παράλληλο προς τον άλλο κόσμο,που αφήνουμε στις πόλεις.Ένα σύμπαν,που μέσα του ανακαλύπτουμε τον εαυτό μας,την ταυτότητά μας.Ένα σύμπαν,απ'όπου προερχόμαστε και όπου λαχταρούμε να ξαναγυρίσουμε."
"Τα βουνά είναι οι τόποι που απέμειναν σχετικά ανέγγιχτοι απ'το καταστρεπτικό χέρι των ανθρώπων...Εδώ ξαναβρίσκεις τον χαμένο κόσμο της παιδικής σου ηλικίας,απέραντο,ανεξερεύνητο,μυστηριώδη.Εδώ η κάθε διασταύρωση του μονοπατιού μεταμορφώνεται στην μυθική σκηνή της απόλυτης επιλογής,ανάμεσα στον σωστό δρόμο που ανεβάζει τις ψυχές στο φως,και στον δρόμο του κακού που τις παρασέρνει στην απώλειά τους.Εδώ υποβάλλεσαι,μετουσιώνεσαι,αλλάζεις."
Γραφή λιτή,κοφτή,χωρίς στολίδια σε μιά περιπέτεια που σου κόβει την ανάσα.Μια νουβέλα αυτογνωσίας με τον τρόπο γραφής του St.King,που θέτει ερωτήματα,ξεφεύγοντας από τα στενά πλαίσια της "εύκολης ένταξης" του βιβλίου σε κάποια κατηγορία.Χωρίς φιοριτούρες και πολλά λόγια-το βιβλίο δεν είναι πάνω από 150 σελίδες,έχουμε μιά πολυεπίπεδη νουβέλα που υποννοεί περισότερα από αυτά που περιγράφει.
Το τελευταίο μυθιστόρημα του Κυριλλίδη "ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ" είναι περισσότερο φιλόδοξο από την νουβέλα που περιγράφω παραπάνω.Εδώ έχουμε μιά ερωτική ιστορία Επιστημονικής Φαντασίας (αν και δεν μου αρέσει ο όρος,τον χρησιμοποιώ,χάριν ευκολίας).
Έτος 2021 ένα ταλαντούχο και πανέμορφο κορίτσι 17 χρόνων,προσβάλλεται από μιά ασθένεια της εποχής και μένει ανάπηρο.Λιγο καιρό πριν έχει προλάβει να γνωρίσει τον έρωτα στο πρόσωπο ενός συμμαθητή και συναθλητή της στο κολυμβητήριο.Οι γονείς της με προσωπική τους θυσία αποφασίζουν να χρησιμοποιήσουν την "Κρυονική" που είναι μια πειραματική θεραπεία,"παγώνοντας" την κόρη τους γιά 100 χρόνια.Όταν ξυπνήσει την προγραμματισμένη ημερομηνία, η θεραπεία γιά την ασθένεια θα έχει βρεθεί, και τότε η κόρη τους θα ζήσει την ζωή που της αξίζει.
Θεωρητικά όλα αυτά (και επί χάρτου)είναι πολύ ωραία,αλλά πρακτικά,μιάς που μιλάμε γιά ανθρώπους ,το πλάνο θα αλλάξει στην πορεία.Ένα μήνυμα προγραμματισμένο να παραδοθεί στον υπολογιστή του αγοριού μετά την εισαγωγή στην "Κρυονική" της ηρωίδας ,θα αλλάξει την "κανονική" ροή της ιστορίας..."Αύριο φεύγω,περίμενέ με",λέει το μήνυμα που καθορίζει την πορεία των πραγμάτων,την εξέλιξη του μυθιστορήματος.
Το μυθιστόρημα κινείται στο ίδιο μήκος κύματος με το "ΜΗ Μ'ΑΦΗΣΕΙΣ ΠΟΤΕ" του Κ.Ισιγκούρο,δεν θέλω να κάνω σύγκριση γιατί θεωρώ το βιβλίο του Ισιγκούρο αριστούργημα,αλλά το βιβλίο του Κυριλλίδη είναι μιά πολύ καλή προσπάθεια σε έναν πολύ δύσκολο χώρο και με ένα θέμα που μπορεί να σε εκθέσει ανεπανόρθωτα.
Η περιγραφή της μελλοντικής Αθήνας είναι πειστικότατη,διότι ο συγγραφέας δεν ασχολείται τόσο πολύ με τις αλλαγές που (είναι σίγουρο ότι θα)υπάρχουν στην πόλη,αλλά περισσότερο με τους ανθρώπους που κατά βάση (θα) παραμένουν οι ίδιοι.Το πρόβλημα είναι στην διαχείριση του υλικού που έχει στα χέρια του ο Κυριλλίδης και μάλλον τού ξεφεύγει όπως εξελίσσεται η ιστορία που περιγράφει.Η πλοκή του βιβλίου μπερδεύεται αρκετά και το τέλος του αφήνει τον αναγνώστη μετέωρο.Προσωπικά πήγα πίσω και ξαναδιάβασα πολλές σελίδες στο τέλος διότι πίστευα ότι "έχασα" κάτι.
Άσχετα με αυτό,τα προτερήματα του βιβλίου είναι πολλά και ουσιαστικότατα.Δυνατοί και στέρεοι χαρακτήρες (ακόμα και οι δευτερεύοντες είναι πλήρεις),λιτή γραφή,ωραίο αφηγηματικό ύφος,στρωτή γλώσσα,καταιγιστική δράση και το κυριότερο η ατμόσφαιρα του βιβλίου -μοναδική.
Αξιολογότατη περίπτωση ο Κος Κυριλλίδης μου έχει εξάψει την περιέργεια να παρακολουθήσω την συγγραφική του πορεία,θεωρώ δε,ότι αξίζει ίσης (εάν όχι ανώτερης)προσοχής που απολαμβάνουν άλλοι συγγραφείς της επαρχίας,όπως οι ενδιαφέροντες Αξιώτης,Τσιαμπούσης,Καισαρίδης.
At 1/11/06 01:18, 
At 1/11/06 01:33,
Υ.Γ.:Να τολμήσω τώρα και να πυροδοτήσω βιβλιο-σινε-συνειρμούς(βρείτε άλλα αξιόλογα βιβλία ή ταινίες-"όχι αυτή με το Σταλόνε!όχι αυτή με το Σταλόνε!!"-με παρόμοια θέματα)ή θα κατηγορηθώ,δικαίως,για τη μετατροπή του πολύ ωραίου αυτού μπλογκ σε "καλοκαιρινό" και θα σταλώ εις το πυρ το εξώτερον???
Καλύτερα να ξαναπέσω στη νάρκη μου...
Με παρέσυραν το ομολογώ.Η συνέχεια του χθεσινού ποστ,είναι το σημερινό θέμα που αναπτύσσει η Composition Doll.
Σπάω το κεφάλι μου να βρω ταινία γιά την ορειβασία που να αξίζει και δεν θυμάμαι.
Γιά αναβασούλα δεν μου ήρθε η όρεξη αλλά την "Κρυονική" δεν θα την αρνιόμουνα,αλλά που να βρω λεφτά να με "παγώσουνε".
At 1/11/06 11:06,
At 1/11/06 13:06, 
NinaC
At 2/11/06 02:26,
Με φώναξε κανείς?Αααχ...Βαρυστομαχιασμένους και ντεφορμέ σας βρίσκω."Θα αναστενάζει το βουνό..."που λέει και το τραγούδι.Πάλι θα γράψω μεγάλο σχόλιο και βαριέμαι.Anyway...
Οι ταινίες με ορειβασίες κ.λ.π. γενικά θεωρούνται action movies συνεπώς οι απαιτήσεις του θεατή πρέπει να είναι ανάλογες(αλλά όχι κι αυτή με τον Σταλόνε!!).Ωστόσο το "Touching the void"(μπράβο spiretos72 για το αντανακλαστικό!) είναι μια πάρα πολύ καλή ταινία που κρατά το ενδιαφέρον αμείωτο(πραγματική ιστορία 2 φίλων ορειβατών που σε μια κακιά στιγμή ο ένας αναγκάστηκε,με πόνο ψυχής, να κόψει το σχοινί που τους ένωνε,ο άλλος έπεσε στο κενό,σώθηκε από θαύμα,γύρισε πίσω και έγινε μύθος!Ζει ο αδιόρθωτος εφτάψυχος και συνεχίζει το σκαρφάλωμα,έχετε χαιρετισμούς.).
Το "Vertical limit" μου ήρθε στο μυαλό,action-παπαρίτσα με έναν τύπο-loser που πάει να σώσει την αδελφούλα του,την τρελλή ορειβάτισα,που έχει εγκλωβιστεί σε ένα κάτι-σαν-σπήλαιο με έναν γλοιώδη,κακό ορειβάτη που τη χαλβαδιάζει.
Αλλά όταν σκέφτομαι,ναα το βουνό και ναα το χιόνι και ναα η επιβίωση, πάντα θυμάμαι το φοβερό "Alive" με το αεροπορικό δυστύχημα και τους καημένους τους επιζήσαντες που αναγκαστικά τραγουδούν "Hannibal ζεις,εσύ μας οδηγείς!"(αληθινή κι τούτη η ιστορία).
Enough με τα όρη γιατί δε θα τελειώσουμε ποτέ(ωραίο το "Cold Mountain" ε?).Για την κρυονική τώρα,επειδή είμαι μικρή και ανόητη, μου ήρθαν πρώτα οι ταινίες με τον Austin Powers.Μετά όμως με χτύπησε κατακούτελα η θύμηση του πολυαγαπημένου,τέλειου,ανυπέρβλητου "Abre los ojos"(υπάρχει και το remake Vanilla sky με τον Cruise,αλλά τι να τον κάνεις το φτωχό απολυμένο?)και ξέχασα αν υπάρχει κάτι σε scifi movie για την κρυονική.
Αυτά.Καταλαβαίνετε τώρα γιατί μου απαγορεύω να γράψω στου Nuwanda(sweetie) για τον Pacino .Θα γράφω 10 μέρες και δεν τη γλιτώνω την comment-black list του blogoχωριού!
Για τα βιβλία θα μας διαφωτίσετε εσείς Higgins και οι υπόλοιποι φίλτατοι.
P.S.I dare you Κε.Μαμαλούκα:καμιά ταινία με παϊδάκια,κοψιδάκια και τριγλυκερίδια???
At 2/11/06 10:12,
@aura>Katholou nteforme den eimaste,kyriws meta to x8esinovradino match,opou agalia me ton Nuwanda tragoudousame stis kerkides "Telia kai pavla,AEK eisai k..."eimaste mallon anevasmenoi...Poly sas efxaristw gia tin cinefil simvoli sas,distixws kammia apo tis tainies den exw dei,to de "Alive"me apw8ei logw 8ematos.Tainies me kopsidia..
To "Hanibal"den einai mia tetoia?
At 2/11/06 13:31,
έπρεπε να παέι ο Λιμπρόφιλο στη Ρώμη, ο Νουβάντα να ανακοινώσει βιβλία για πυροβολημένους για να κερδίσει η αεκάρα. μπράβο σύντροφοι. (χωρίς ειρωνεία αυτό, έτσι;)
ταινίες για κοψίδια;
Μα φυσικά το μεγαλο φαγοποτι που λόγω Ελευθεροτυπίας την είδα και τη καταχάρηκα φίλη Άουρα.
επίσης: στις εξετάσεις τις εφτά στις δέκα τιμές τις έχω εκτός ορίων (ουρικό, κτλ)
άρα είμαι επίσημο μέλος του αθλήματος "ταβέρνα και κοψίδι"
έπειτα: ετοίμασα διήγημα βόμπα (σαν να λέμε μπόμπα). δε λέω λεπτομέρειες. υπομονή μέχρι την πρωτοχρονιά.
λιμπόφιλε εγώ δε σε παίρνω τηλ για να μη σε διακόψω από τα μίτινγκ (λέμε τώρα) κι εσύ χαζολογας στα μπλόγκια.
At 2/11/06 14:03,
At 3/11/06 02:29,
Είδατε για να μπαίνω στο net μόνο το βράδυ(ας όψεται η δουλειά),χάνω όλο το fun?:(
@spiretos72:Ναι,η ταινία με τον Gibson είναι το "Forever young",μέσα στο θέμα μας,μετριότατη,δε βαριέσαι (την έχει ξεχάσει και ο ίδιος ο Mel -χικ!),ιδανική όμως για ευαίσθητες γυναικείες ψυχές(μπουουου),με scifi ανησυχίες.
@mamaloukas(για τις αιματολογικές):Νομίζετε!Προς το παρόν...
@mamaloukas(για τις ταινίες):"Το μεγάλο φαγοπότι",bingo!Προσωπικά,λατρεύω το "Δείπνο της Μπαμπέτ".Η μόνη ταινία που ένιωσα κυριολεκτικά μυρωδιές και γεύσεις.Αλλά και η "Πολίτικη κουζίνα" δεν είναι κακή με μια γρήγορη σκέψη.
@mamaloukas(για το διήγημα):"Ανάβεις φωτιές,ανάβεις κι όλα τα καις κι από όπου περάσεις κάνεις καταστροφέεες...!!"
@Librofilo:Η "Σιωπή των αμνών" είναι το απόλυτο γκουρμέ θρίλερ,εννοείται.Το "Hannibal" σερβίρει κεφαλάκι Ray Liotta για απαιτητικούς ουρανίσκους με γερά νεύρα,αλλά βρήκα τη σκηνή... κωμική,το πιστεύετε?Έχει όμως και την κούκλα Φλωρεντία!Καλώς να oρίσετε από τη Ρώμη και μάλλον θα μας φέρετε το κρύο της!
@Librofilo+Nuwanda:Έκανα voodoo για να χάσει η Λιλ κι ας μη με πιστεύτε.Κι από τη χαρά μου τη μεγάλη συνεχίζω να γράφω κουραστικά,μακροσκελή comments.Συγχωρέστε με!!:-DDD"Μόνη ξανά δε θα σ'αφηήσωωω..."
@aura>Σας συγχαίρω γιά την επιλογή ομάδας και την επιλογή του άσματος που πολύ με συγκίνησε.Θα μου επιτρέψετε να πω ότι οι ταινίες που αναφέρετε (Φαγοπότι,Μπαμπέτ,Πολίτικη Κουζίνα)είναι ταινίες γκουρμέ και όχι με κοψίδια.Οι περιπέτειες του αγαπητότατου Hanibal Lecter βεβαίως εμπίπτουν στην κατηγορία που ψάχνουμε.
At 4/11/06 03:29,
@Mamaloukas: Έχασα κάτι στην πορεία ή να θεωρήσω τον εαυτό μου προφήτη(πέρα από ηδονίστρια μαγισσούλα-ήρεμα με το γιαούρτι παιδιά!)??
Το άσμα της Κας Νικολαϊδη το ανέφερα προκειμένου να περιγράψω την προσμονή μας για το νέο σύγγραμα σας...
Αμ το άλλο(δεν μπορώ ν'αντισταθώ)?
Πίτσες...παϊδάκια...κοψίδια...αλκοόλ...καταχρήσεις:
είστε ένας "καταραμένος" συγγραφέας Κε Μαμαλούκα για αυτό και "σας πάμε".
@Libroκιτρινοfilo:Αρχικά για το μέγα θέμα "ταινίες με κοψίδια" είχα θελήσει να αναφερθώ στις "βουκολικές ταινίες του πρώιμου ελληνικού κινηματογράφου ",τίγκα στη σούβλα και τ'αρνί.
Θεώρησα όμως ότι εδώ μέσα κινούμαστε σε άλλο επίπεδο και εσάς πιο εκλεπτυσμένο.Έχετε δίκιο.Έπεσα έξω.Είχα ξεχάσει την αναφορά στη Χασιά!
Μη με συγχαίρετε για τ'αυτονόητα.Θα μπορούσα να ήμουν κάτι άλλο?
Τα σέβη μου...
aura διήγημα: υπομονή. δεσμεύομαι με συμβόλαιο με τον Αμπραίμοβιτς (Τσέλσι) να μην αποκαλύψω τίποτις.
aura καταχρήσεις: σωστά, σωστά, σωστά. πού να δείτε τι γοαστρονομικό ποστ ετοίμασα (απογοητευτικό μάλλον) και θα βγάλω σε λίγες μέρες. ας όψεται ο Αθήναιος να μη με κατακεραυνώσει πολύ!
λιμπρο ΑΕΚσπαστεταδοκάρια: μωρέ εγώ τη χασιά την είχα στο νου μου ταινία όμως δεν έβρισκα. να ομολογήσω ότι εγώ σκέφτηκα ταμτάκο, ψάλτη, τσάκωνα; εκείνες τις σινεφίλ που έδειχνε το άλτερ κάποτες...
εκεί, δε μπορεί, κάτι ανάλογο θα υπήρχε.
Μα αφήστε με σας λέω στην υπαρξιακή χειμερία νάρκη μου!Δε με αφήνετε.Καλώς.
Σας ευχαριστούμε που μας συστήνετε σε "άγνωστους" συγγραφείς.Πολύ ενδιαφέροντα τα θέματα και των δύο βιβλίων κι ευτυχώς που δε χρειάζεται να πάρουμε τα όρη και τ'άγρια βουνά για να τα βρούμε.;)Με τη λίστα που έχω φτιάξει τον βλέπω τον Κο Κυριλλίδη να τον διαβάζω το 2021 και θα είναι και επίκαιρος τότε!
Οι ορειβάτες πρέπει να είναι άτομα με μια όμορφη "τρέλλα" μέσα τους αλλά και η ορειβασία εξαιρετικά αγχολυτική.Εσάς δεν σας ήρθε η όρεξη για καμιά αναβασούλα μετά την ανάγνωση?Τσάμπα γράφει ο άνθρωπος?
Και να προσέξετε τη χοληστερίνη(αν έχετε).Σας παρασύρουν και οι υπόλοιποι σε κοψιδοφαγίες...