Ο νεαρούλης Αρτζούν ζει μιά ήσυχη ζωή με την οικογένεια του στην Ινδία και το μόνο του ενδιαφέρον είναι οι υπολογιστές-όπου είναι πραγματικό ταλέντο, και οι ταινίες του Bollywood.Προσλαμβάνεται από μιά Αμερικάνικη εταιρία,η οποία του υπόσχεται εξέλιξη και πλούτη αλλά ουσιαστικά τον χρησιμοποιεί ως σκλάβο σε μιά σύγχρονη μορφή δουλεμπορίου η οποία έχει γίνει τα τελευταία χρόνια πολύ της μόδας.Ο Κούνζρου μαεστρικά περιγράφει αυτό τον κόσμο των computer geeks,του δανεισμού προσωπικού,της εκμετάλλευσης των πολυεθνικών.
Ο ήρωας επιτέλους καταφέρνει να απασχοληθεί σε μιά "σοβαρή" εταιρία,όταν ξεσπάει οικονομική κρίση στις εταιρίες "νέας τεχνολογίας",τότε πέφτει θύμα της "μείωσης κόστους" (που σημαίνει "μείωση προσωπικού"),έτσι λοιπόν καταστρώνοντας ένα τελείως παράλογο σχέδιο,εξαπολύει ένα ιό στον οποίο,δίνει το όνομα της αγαπημένης του ηρωίδας του Bollywood της Λίλα.Ο ιός εισχωρεί παντού και καταστρέφει τα πάντα,διότι ο σύγχρονος κόσμος είναι στηριγμένος εξ'ολοκλήρου στα προγράμματα των υπολογιστών.Οι περισσότερες εταιρίες χάνουν τα αρχεία τους,οι μεταφορές κάθε είδους μπλοκάρουν,τα νοσοκομεία υπολειτουργούν,χάος παντού και η κυβέρνηση των ΗΠΑ κηρύσσει την χώρα σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης.
Το άλλο κεντρικό πρόσωπο της ιστορίας,ο Γκάυ που ζει μιά χλιδάτη ζωή στο Λονδίνο διευθύνοντας μιά εταιρία μάρκετινγκ (που ουσιαστικά διοικείται από μιά άλλη εταιρία σύμφωνα με τα σημερινά στάνταρντς όπου κανείς δεν ξέρει ποιός είναι το πραγματικό του αφεντικό),βλέπει την ζωή του να γυρίζει τούμπα λόγω των επιπτώσεων του ιού.Χάνει την πανέμορφη γκόμενά του με την οποία συζεί καθαρά γιά επίδειξη,χάνει την εταιρία του γιά την οποία είναι πολύ υπερήφανος,χάνει το καταπληκτικό του διαμέρισμα.Οι σκηνές του Γκάυ είναι ξεκαρδιστικές αλλά και πολύ διδακτικές ταυτόχρονα.
Το μυθιστόρημα ακολουθεί έναν ιλλιγγιώδη ρυθμό,με μιά διαβρωτική σάτιρα που εισχωρεί παντού αλλά εκεί που περιμένεις την δράση να κορυφωθεί και η αγωνία έχει "χτυπήσει κόκκινο",ο συγγραφέας μοιάζει να χάνει το παιχνίδι και στις τελευταίες 30 σελίδες να βιάζεται να κλείσει το μυθιστόρημα αφήνοντας τον αναγνώστη μετέωρο και ίσως απογοητευμένο.
Η μεγαλύτερη αρετή του μυθιστορήματος είναι οι χαρακτήρες που πλάθει ο Κούνζρου.Όπως στον Ευγενή των Ινδιών (που είναι πολύ πιό ολοκληρωμένο βιβλίο),ο Ινδός ήρωας προσπαθεί να γίνει ένας τέλειος Άγγλος,στην ΜΕΤΑΔΟΣΗ ο Αρτζούν που στην πραγματικότητα είναι τελείως "φυτό" συνειδητοποιεί ότι αφήνοντας την μεσοαστική και καλά προστατευμένη ζωή του στην Ινδία,όταν πηγαίνει με πολλά όνειρα στην Αμερική γίνεται "αναλώσιμος","φτηνό εργατικό δυναμικό",ένα προϊόν που θα το χρησιμοποιήσουν και μετά θα το πετάξουν.Με σκηνές που θυμίζουν μυθιστορήματα του 19ου αιώνα ο συγγραφέας μας δείχνει το απεχθές πρόσωπο της παγκοσμιοποίησης την ίδια στιγμή που τα ίδια τα θύματά της δείχνουν να το απολαμβάνουν.
Εν κατακλείδι,η ΜΕΤΑΔΟΣΗ είναι ένα γοητευτικό μοντέρνο βιβλίο που μπορεί να τα χαλάει λίγο στο τέλος αλλά δεν παύει να παραμένει μιά ιδιαίτερα γενναία προσπάθεια καταγραφής της σύγχρονης πραγματικότητας,η οποία δεν είναι τόσο "virtual" όσο νομίζουν οι περισσότεροι.
At 16/11/06 10:38, 
Αυτή η ιδέα του ιού που καταστρέφει τα πάντα δεν έχει πια πολυφορεθεί? Σε κανένα δεν κάνει εντύπωση πια, αφήστε που δεν έχει και καμμιά σχέση με την πραγματικότητα.
Τι bg έχει ο συγγραφέας? Γιατί είμαι λίγο διστακτικός με του συγγραφείς που αρχίζουν και μιλάνε για ιούς και computers και η μόνη τους σχέση με το αντικείμενο είναι το πως φαντάζονται πως είναι τα πράγματα, ή πως φαντάζονται πως είναι τα πράγματα οι συνάδελφοί τους. (μόλις μου ήλθε στο νου ένα βιβλίο... οδός θησέως? κάπως έτσι. εκνευριστικότατο!)
@spiretos>O Kunzru htan dief8intis tou WIRED,den xerw an afto leei kati.Ean ypo8esoume oti enas "ios" borei na katastrepsi 10 computers +5 programmata,tote dynamika enas "ios" borei na katastrepsei ta panta.Opes kai mia as8eneia allwste.To mono pou exw ma8ei gia ton Kunzru einai oti dietelese dief8intis tou WIRED.Pantws einai poly kalos sygrafeas.Ennoeitai to vivlio tou A.Stamati mallon...Poly kali embnefsi,ta xalase sto telos.
At 17/11/06 12:35,
Δεν έχω διαβάσει το βιβλίο του ινδού συγγραφέα, αλλά η "Οδός Θησεώς" ήταν ένα μυθιστόρημα που απόλαυσα, χωρίς να στέκομαι στα τεχνικά θέματα περί πληροφορικής και υπολογιστών (δεν νομίζω να αφορούν και τη γειτόνισσά μου στο χωριό που διαβάζει μανιωδώς και δεν έχει σχέση με το δίκτυο), είχε τόσα άλλα αυτό το βιβλίο που κατά τη γνώμη μου η αληθοφάνεια περί διαδικτύου ήταν ένα πρόσχημα, ένας καμβάς για να ειπωθούν τα υπόλοιπα.
Δεν διαφωνώ πως θεωρητικά μπορεί να γίνει. Αλλά πρακτικά είναι τόσες λίγες οι πιθανότητες να προκληθεί μεγάλο παγκοσμιο πρόβλημα που το κάνουν απίθανο.
Πάντως τελευταία 25 χρόνια η υπόθεση των ιών (στο scifi τουλάχιστον) έχει γίνει πια τσιχλόφουσκα. Αυτό εννοούσα, πως είναι πια πολύ κοινότυπο, όχι πως δεν γίνεται θεωρητικά.
Όσο για την οδό Θησέως... έχει πολλά προβλήματα. Ο κύριος χαρακτήρας ήταν εντελώς καρικατούρα, το βιβλίο είναι γεμάτο κλισέ, το τέλος τραβηγμένο από τα μαλιά.... ΑΛλά νομίζω πως δεν είναι αυτό το θέμα μας.
At 18/11/06 00:00,
Κύριε καθηγητά πάλι από την αλλοδαπή μας γράφετε και βγάζουμε τα ματάκια μας για να διαβάσουμε τα comments?
Χα!Να και ένα βιβλίο που δε θα μπει στη λίστα της voluptas καθαρά εξαιτίας της υπόθεσης του.Καθόλου ελκυστική για τα γούστα μου.Είμαι αλλεργική σε θέματα πολυεθνικών,management,marketing,κλπ.Ο "Ευγενής των Ινδιών"όμως κάτι μου έκανε.Λίγα λόγια για το έργο perhaps?
Συμφωνώ με τα περί κοινοτοπίας των κομπιουτο-ιών.
Όμως σε εσάς το εφιαλτικό story του βιβλίου,ίσως φάνηκε χρήσιμο.
Να είστε καλοί λοιπόν εκεί στην πολυεθνική σας,γιατί αν σας τύχει κανένας Αρτζούν,αλοίμονο σας...
Που οι παλιές καλές εποχές,που έσκαγαν τα λάστιχα του αυτοκινήτου,έκαιγαν τα αρχεία,καλούσαν τη ΣΔΟΕ ή έστω αποπλανούσαν τη σύζυγο του αφεντικού...:)))
Πάει,χάλασε ο κόσμος...Quelle decadence...
Θ' απαντήσω εγώ για τον κ. καθηγητή. όχι, δε βρίσκεται στην αλλοδαπή. εντός συνόρων είναι, αλλά πάλι μ' αυτό το διαολάκι στα χέρια που του επιτρέπει να μας κατασκοπέυει όπου κι αν βρίσκεται.
Λιμπρόφιλε διάβασε και κανένα βιβλίο που διαβάζει όλος ο κόσμος για να γίνει συζήτηση.
(τώρα αν σου πω πως το βιβλίο του ποστ το παράτησα στις πρώτες σελίδες θα με πεις περίεργο;)
@aura voluptas>Γύρισα και σας γράφω στα Ελληνικά γιά να μη σας ταλαιπωρώ.Ο τα "πανθ'ορών" Κος Μαμαλούκας σωστά σας ενημέρωσε.Ήμουν στην Θεσ/νίκη και έβλεπα(και απαντούσα) από το "διαβολάκι μου".Λοιπόν,γιά τον "Ευγενή των Ινδιών"..Έξοχο "παλιομοδίτικο" μυθιστόρημα στο στυλ των Άγγλων κλασσικών (είδος το οποίο λατρεύω).Είναι η ιστορία ενός "μπάσταρδου" παιδιού από μια συνεύρεση ενός Άγγλου και μιάς Ινδής.Το λευκό του δερματος του ήρωα συντελεί στο να εκδιωχθεί από την Ινδική οικογένεια αλλά να καλοπουληθεί σε μιά οικογένεια ευνούχων.Για να μη τα πολυλογώ ακολουθεί μιά περιπετειώδης και χορταστική ζωή-αναζήτηση ταυτότητας και χιούμορ επί της αποικιοκρατίας.Πολύ ενδιαφέρον βιβλίο το συνιστώ ανεπιφύλακτα.
@mamaloukas>Ποιά είναι τα βιβλία που "διαβάζει όλος ο κόσμος" αγαπητέ?Γιά να τα μάθω κι'εγώ..Κουβέντα μπορεί να γίνει από το παραμικρό όπως έχω δει πολλές φορές,κι'αν δεν γίνει δεν πειράζει,ετσι δεν είναι.Τώρα που διαβάζω το εντυπωσιακότατο μυθιστόρημα σας γιά τον μάγκα του Βοτανικού,ελπίζω να είστε επιεικέστερος γιά τις αναγνωστικες προτιμήσεις μου.Πάντως νομίζω ότι είναι άδικο γιά ένα βιβλίο σαν την ΜΕΤΑΔΟΣΗ να το αφήνει κανείς στις πρώτες σελίδες.
At 18/11/06 20:27,
Kε Librofilo καλώς μας ήρθατε για άλλη μια φορά...
Κι εκεί που ένα χαμόγελο ικανοποιήσης σχηματιζόταν στο πρόσωπο μου(για τον "Ευγενή..."εννοώ,τρελαίνομαι,πεθαίνω για "παλιομοδίτικες" ατμόσφαιρες!!),μου πετάτε κατόπιν τη φράση "τα δύο ΟΓΚΩΔΗ μυθιστορήματα..." του άλλου του κυριούλη και νάτο το πλάκωμα το αγχοτικό!Αστειεύομαι...
Ευχαριστώ για τις προτάσεις σας,keep feeding us,ο ανήσυχος νους θα είναι πάντα ανοιχτός και ανθεκτικός στις προκλήσεις,λέω στον εαυτό μου και το χαμόγελο επιστρέφει.
Τα βιβλία που διαβάζει όλος ο κόσμος είναι το "μην πυροβολείτε τη νύφη" (που είναι και στη δεκάδα των μπεστσέλερ)
κι ακολουθεί το "Όσα θα θέλατε να μάθετε για το σεξ αλλά ντρέπεστε να ρωτήσετε" εκδ. Βίπερ (all time classic, κάτι θα ξέρει κι ο οικονομικός διευθυντής).
να μη ξεχάσω κι εκείνο που αναφέρεται στις μάνες.
επιτέλους ρωτήστε και κανέναν που ξέρει (ψάξτε και τα μπλογκ)
At 19/11/06 17:10,
At 20/11/06 03:31,
@mamaloukas+librofilo:Με κάνατε και γέλασα και είχα και άσχημη βραδιά,thanks.Έφηβη διάβασα τη Βαμβουνάκη της μαμάς και μετά τον "Ιούδα..."(τον οποίο αγόρασα,διάβασα και κατόπιν τον χάρισα για να μην τον βλέπω στη βιβλιοθήκη μου),έκλεισα με τη συγκεκριμένη κατηγορία και με τις μαμάδες,ξαδέρφες,συνυφάδες ολόκληρου του λεκανοπεδίου.Και καμιά φορά η νύφη θέλει πυροβολισμό και κανονιοβολισμό(κι ο γαμπρός μαζί),για το καλό της θα'ναι.Δεν νομίζω ότι οι βιβλιόφιλες bloggers θα ασχοληθούν με το θέμα και πολύ σωστά θα κάνουν.
Όσο για το "Όσα θα θέλατε...",αν όντως έχει γίνει best seller,τότε γιατί νομίζω ότι ελάχιστοι το έχουν διαβάσει πραγματικά??Εεε??:-DDDD
Προτιμώ να ζω σε ένα παράλληλο σύμπαν,παρά να βλέπω αυτά "που διαβάζει ο κόσμος".Αντισταθείτε.
At 20/11/06 10:14,
Καλημερα!
περασα ενα ωραιο ΣΚ web-αποτοξινωσης και σημερα βλεπω με εκπληξη οτι θεωρουμαι ο καταλληλος να γραψω για το σεξ!!
...τι να πω, με τιματε ιδιαιτερα με ολα αυτα!! :)
PS. Το βιβλιο δεν το εχω διαβασει για προφανεις λογους, εχω ομως ενα αλλο που ειχα αγορασει μικρος - "Πως να κατακτατε τις γυναικες"!!!! ...λεω ν αγραψω για αυτο!!
At 20/11/06 11:45,
όσον αφορά τον Δ. Μαμαλούκα, ομολογώ ότι δεν είχα διαβάσει δουλειά του. πήρα και διαβάζω τώρα την 'εξαφάνιση του εκδότη'.
ειλικρινά στέκεται εξαιρετικά η πλοκή, οι χαρακτήρες, το στυλ, οι τόποι. αν μεταφραστεί άνετα μπορεί να προωθηθεί στο εξωτερικό.
αφού το τελειώσω όλο θα σας ξαναέρθω!
(επιτέλους, ένας συγγραφέας χωρίς μιζέρια!)
χαρηκα τη Λιλα σχεδον σαν να την εφτιαξα εγω...οσο για το μετέωρο
το βιαστικο τελος χμμμ μου αφησε την αίσθηση του ''φεύγω πριν με πιασουν'' και για να πω την αληθεια μου αρεσε...