Παίρνω την μπάλα από τον Μαμαλούκα και την Σταυρούλα που μου την ρίξανε και δεν ξέρω τι να την κάνω (γι’αυτό «τό’παιζα δύσκολος» Δημήτρη μου).
Ας το πάρει το ποτάμι λοιπόν (I hate this game)αν και το προφίλ μου "τα λέει όλα" γιά μένα...
Ο Librofilo:
Θυμώνει πολύ δύσκολα και είναι πολύ υπομονετικός.Όταν όμως θυμώσει με κάποιον ή με κάτι τότε εκρήγνυται με απρόβλεπτες συνέπειες.
Απολαμβάνει ιδιαίτερα την οδήγηση.Μπορεί να ξεκινήσει γιά μιά απλή βόλτα και να βρεθεί στην Θεσ/νίκη.Οδηγεί γρήγορα και πολλές φορές πολύ επικίνδυνα ,πάντως διατηρεί την "παραδοσιακή ηρεμία" του σε όλες τις δύσκολες καταστάσεις που μπορεί να προκύψουν.
Το μοναδικό όνειρο που είχε από παιδί,ήταν να ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο (ο πολύς Ι.Βερν σε τρυφερή ηλικία,μάλλον του το έκανε αυτό).Κατά ένα μεγάλο μέρος βαδίζει στο σωστό δρόμο και ελπίζει να μη ψοφήσει γρήγορα και δεν προλάβει να το υλοποιήσει.
Είναι πολύ ρομαντικός και τρελλαίνεται γιά τα μελοδράματα.Μερικοί που νομίζουν ότι τον ξέρουν μπορεί να γελάσουν εάν διαβάσουνε αυτή τη δήλωση αλλά είναι η περισσότερο αληθινή απ'όλες.
Θα ήθελε να έχει μιά μηχανή του χρόνου και να μπορεί να μεταφέρεται σε διάφορες εποχές γιά μιά μέρα.Έχει μιά αστείρευτη περιέργεια γιά την καθημερινότητα των απλών ανθρώπων που ζήσανε σ’αυτόν τον πλανήτη.
Εχω κι’άλλα βρε,πάνω στο καλύτερο με σταματάτε...Τέλος πάντων το μπαλάκι πάει στους :
Σπυρέττο72
Αναγνώστρια
Celsius33
Πατριάρχη Φώτιο
At 21/2/07 22:56, 
Ελένη
At 21/2/07 23:48, 
At 22/2/07 11:01,
At 22/2/07 11:01,
At 22/2/07 12:36,
Οχι, θα οδηγήσω εγώ και θα σας πάω βόλτα στη παιδική χαρά ή στο πάρκο (librofilo - nuwanda στο πίσω κάθισμα, παιδικό). Είδατε φίλτατε τα βιβλία τι ζημιά που σας κάνουν; (Αμ έχει δίκιο η μαμά). Τομ Σώγιερ δια βίου! Αν και προς το "Ανεμοδαρμένα ύψη" το βλέπω το ποστ. Εξοχα, έξοχα! Είδατε που δεν είναι να το φοβάται κανείς το παιχνίδι; Ασε που τα συμπεράσματα πάντα είναι εξαιρετικά. Και απ' τα ψεύδη συμπεραίνουν τα περισσότερα οι ψυχολόγοι. Αν και κάτι μου λέει πως είστε αυθεράπευτα ειλικρινής. Αν και δεν συνάδει η ειλικρίνεια με τα... ανεμοδαρμένα ύψη, αλλά λέμε τώρα...
At 22/2/07 12:46,
At 22/2/07 14:02, scalidi
Ελένη, κι εσείς στο κλαμπ του μελοδράματος; Χαίρομαι!
Δέκα μέρες διακοπές σε εξωτικό μέρος; Ε, δεν ζηλεύω τίποτα άλλο παρά το ότι θα διαβάσει ο λίμπρο πολύ περισσότερο από μένα...Το μαύρισμα χάρισμά σας.
άλεφ, δεν φοβάστε που ανέλαβε ο Demetrio Lucas να σας κάνει ποστ; Θρίλερ οσμίζομαι.
άντε, καλέ λίμπρο, ήταν τόσο εύκολο που δεν ξέρετε τι να κάνετε το μπαλάκι, εμείς τι το κάναμε δηλαδή;
At 22/2/07 14:17,
At 22/2/07 14:38,
@Nuwanda>Μα είπαμε, ζαλίζονται ως συνοδηγοί! Αχ κι εσείς μου χαραμίζεστε σε λάθος εποχή! Τόση... κοινωνιολογική ανάλυση και να πάει χαμένη!
@Μamaloukas> Με προκαλείτε! Να φοβηθώ; Μα αν ήμουν ηρωίδα σας θα ήμουν η δολοφόνος!
@Scalidi> Κι εσύ τέκνον Βρούτε;
@Librofilo> Να τα περάσετε τέλεια! Κι όχι πολύ διάβασμα, να κάνετε κι άλλα πράγματα εκεί. Και να είναι το πιο καλό ταξίδι της ζωής σας.
At 22/2/07 14:46, scalidi
εγώ θα μείνω στα εξωτικά και τροπικά Πατήσια πάντως, κι όποιος διαφωνεί, απλώς δεν ξέρει την περιοχή...θα έμπαινα σε γαργαλιστικές λεπτομέρειες, αλλά σέβομαι τους οδηγούς που ζαλίζονται ως συνοδηγοί...
καλέ άλεφ, δολοφόνος; ντροπή...τι θα γράψει μετά ο συγγραφέας (ο υπερλούξ), αν εσείς αποκαλύπτεστε αμέσως!
ζηλεύω την ηλιοθεραπεία σου, λίμπρο, γι' αυτό τα λέω αυτά
At 22/2/07 14:54,
At 22/2/07 15:30, scalidi
At 22/2/07 18:08, DeliriumTremens
"Mamaloukas said...
μια και μιλάτε για ήρωες εγώ δε θα μπορούσα να μην είμαι ο Τζακ Τόρενς
κι από κορίτσια η Άννι Γουίλκς"
κύριε Μαμαλούκα, με θορυβούν ( :) ) οι προτιμήσεις σας αναφορικά με λογοτεχνικούς ήρωες..
(Ξέρω, καλά θα κάνω να το πάω στον ψυχοθεραπευτή μου)
Απο την άλλη, όμως, αισθάνομαι μια εκλεκτική συγγένεια.
Τα σέβη μου.
:)
Καλό ταξίδι όπου πάτε. Ευχαριστώ για τη σκυτάλη αλλά απάντησα ήδη , με ένα δικό μου τρόπο στην πενταλογία . Εκτός από το δεύτερο , την οδήγηση δηλαδή που δε με πολυτρελλαίνει , σε όλα τα υπόλοιπα με βρίσκεται απόλυτα και αδιαπραγμάτευτα σύμφωνο , όπως το είχα υποψιαστεί δηλαδή , και ας είστε μεσήλιξ όπως αυτοπεριγράφεστε , και γω νιος ακόμη. Ο τρόπος που γράφεται είναι νεανικός . Χαιρετισμούς
Άντεξα να διαβάσω όλα τα σχόλια χωρίς να μου δημιουργηθεί η επιθυμία να παρέμβω. Αλλά όταν έφτασα στη Φράνσις του "Ένα δέντρο μεγαλώνει στο Μπρούκλιν" σχεδόν μου ήρθαν δάκρυα στα μάτια. Αχ, Σταυρούλα, τι μου θύμισες!Το πιο αγαπημένο βιβλίο της εφηβείας μου, ένα βιβλίο που αγάπησα όσο κανένα, ίσως γιατί αυτό μαζί με τη "Ρεβέκκα" και το "Αύριο όλα θα πάνε καλύτερα" ήταν τα πρώτα δικά μου βιβλία που απόκτησα. Και να σκέφτομαι πως το έχω χάσει...Θα το ξαναγοράσω, αλλά δεν θα είναι το ίδιο πια...
At 26/2/07 10:43, scalidi
At 26/2/07 12:47,
@mathilde> Μα γιατί απορείτε! Ο αυτοσαρκασμός ταιριάζει με το μελόδραμα. Εξάλλου η μαμά μου μέσα στα δύσκολα έλεγε και το εξής σοφό: να είστε ευαίσθητοι με τους άλλους και όχι με την πάρτη σας! Και είναι το μόνο που κράτησα. Ειδ' άλλως πάμε στον ρομαντισμό του Παράσχου (θυμάστε το περιβόητο "την θέλω λευκήν ως νεκρικήν σινδόνη") και έχω την εντύπωση ότι ουδόλως εννοούσε κάτι τέτοιο. Για κείνο που εννοούσε μια χαρά δένει το αυτοσαρκαστικό.
At 27/2/07 02:54, NinaC
At 5/3/07 12:29, scalidi
"Είναι πολύ ρομαντικός και τρελλαίνεται γιά τα μελοδράματα."
Νταν!
Νταν! (καμπανιές είναι αυτές)
ωραίο, Λίμπρο, μπράβο.
σου αξίζουν δέκα μέρες διακοπές σ' ένα εξωτικό μέρος.