Αναρωτιέσαι λοιπόν εάν διαβάζεις ένα όνειρο μέσα σε ένα άλλο όνειρο?Ένα μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας,ένα φιλοσοφικό δοκίμιο με μορφή μυθιστορήματος, ένα τεχνολογικό θρίλερ οικολογικού περιεχομένου ή μία αφήγηση (όχι τόσο) εκλαϊκευμένης πυρηνικής φυσικής με άρωμα από Μπόρχες?
Το βιβλίο είναι κυρίως ένα παζλ το οποίο σε γοητεύει από την αρχή . Ο καθηγητής Φυσικής,Τζον Ρίνγκερ λαμβάνει ένα περίεργο SMS στο πολύ εξελιγμένο κινητό του : «Πάρε με : Χ»,τίποτε άλλο . Προσπαθεί να απαντήσει,του βγάζει «απόκρυψη αριθμού κλήσης»,το μυαλό του πάει στην Χέλεν ,μιά παλιά του ερωμένη με την οποία είχε ένα θυελλώδη δεσμό . Ανατρέχει στην πρώτη τους συνάντηση σε ένα καφέ . Εκείνη κρατάει το «Δόκτωρ Φάουστους» του Τόμας Μαν , εκείνος «Κβαντικά πεδία σε καμπυλωμένο χώρο».Πιάνουνε κουβέντα για τη λογοτεχνία και τη φυσική ,και όπως εκείνη,του εξηγεί την ωραία ιστορία του Δόκτορα Φάουστους αυτός διακρίνει συγγένειες με την επιστήμη του.
«Μου φαίνεται πως θα διαβάσω αυτό το Δόκτωρ Φάουστους»είπε. «Ακούγεται καλύτερο απ’τα περισσότερα μυθιστορήματα.»
«Αρχίστε από το Μαγικό Βουνό»του είπε. «Είναι γιά κάποιον που πηγαίνει σ’ενα πρεβαντόριο στις ελβετικές Άλπεις.Κυκλοφόρησε γύρω στα 1920 και,λίγο αργότερα,ο Μαν πήρε το Νόμπελ.»
«Τι τρομερή σύμπτωση!»
«Ποιό?»
«Το γεγονός ότι καθόμαστε εδώ πέρα,εσείς με τον Τόμας Μαν σας κι εγώ με τη φυσική μου.Βλέπετε κύριο θέμα του βιβλίου μου είναι κάτι που ονομάζεται εξίσωση του Σρέντιγκερ.Είναι ο θεμελιώδης κανόνας της κβαντομηχανικής.Και ξέρετε πως τον ανακάλυψε ο Σρέντιγκερ?Κάποια Χριστούγεννα γύρω στο 1920,όταν επισκέφθηκε ένα πρεβαντόριο στις ελβετικές Άλπεις!»
Οι συμπτώσεις δε σημαίνουν παρά μόνο αυτό που θέλουμε να σημαίνουν.Ο Τόμας Μαν έγραψε ένα μυθιστόρημα γιά ένα σανατόριο και ένα χρόνο μετά την έκδοσή του,ο Έρβαν Σρέντιγκερ πέρασε τα Χριστούγεννα σ’ένα παρόμοιο ίδρυμα κι’έκανε την περίφημη ανακάλυψή του.Και οι δύο κέρδισαν το Νόμπελ γιά το έργο τους και τιμήθηκαν ως κορυφαίοι διανοητές της εποχής τους.Υπάρχει καμιά σχέση ανάμεσά τους?Απολύτως καμία.»
Δεν είναι όμως έτσι όπως θα δούμε στη συνέχεια...Το μυθιστόρημα του Crumey είναι σαν κινέζικο κουτί (εδώ που τα λέμε,όλα του τα βιβλία το ΠΦΙΤΣ,Η ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΝΤ'ΑΛΑΜΠΕΡ,Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΙ αυτή τη μορφή έχουν) . Προχωράς και το κάθε κεφάλαιο σου ανοίγει έναν άλλο κόσμο.Παρελαύνουν ο Τόμας Μαν,ο Γκαίτε,ο Σούμαν,ο Μέλβιλ,ο Χώθορν χέρι-χέρι με όλες τις διάνοιες της Φυσικής επιστήμης του 20ου αιώνα ενώ στις συζητήσεις παρεμβάλονται ο Φρόϋντ,ο Γιούνγκ,ο Νίτσε...
Με Οργουελικό ύφος εμπλέκει δυό-τρεις ιστορίες ταυτόχρονα όπου δεν ξέρεις ποιά είναι η κύρια ιστορία,πως θα τα ενώσει στο τέλος,εάν όλα αυτά είναι ένα όνειρο κάποιου ή οι αναμνήσεις ενος άλλου.Οι τελευταίες 100 σελίδες του βιβλίου με τη δράση να μεταφέρεται στα Χάϊλαντς σε ένα πυρηνικό εργοστάσιο,φέρνουν στο νου ένα τεχνολογικό θρίλερ.Οι συνεχείς ανατροπές του τέλους αφήνουν τον αναγνώστη τελείως μπερδεμένο,απόλυτα γοητευμένο και αρκούντως προβληματισμένο (και ίσως μιά ιδέα σοφότερο).
Έξαιρετική η δουλειά του Τ.Μιχαηλίδη και των εκδόσεων ΠΟΛΙΣ. Γιά την καλύτερη κατανόηση αυτού του περίεργου μυθιστορήματος (αλλά και της σκέψης του συγγραφέα) υπάρχει μιά ωραία συνέντευξη στην Ελευθεροτυπία.
Έφτασε η ώρα των διακοπών μου.Διακοπές απ’όλα αλλά όχι από την λογοτεχνία . Θα τα ξαναπούμε γύρω στις 22-23 Αυγούστου.Σας ευχαριστώ γιά την παρέα και υπόσχομαι ότι θα επανέλθω δριμύτερος και ανανεωμένος.
At 1/8/07 13:30, alef
At 1/8/07 15:55, scalidi
At 2/8/07 17:07, Ariel
At 14/8/07 15:35, anna
At 15/8/07 12:22,
At 21/8/07 15:19, scalidi
At 22/8/07 07:25,
Κε. Librofilo, για κάποιο λόγο που μου διαφεύγει, σας έχω εμπιστοσύνη κι έχω τιμήσει πολλές από τις προτάσεις σας. Πρόλαβα, όμως, και πήρα σε προσφορά τα δύο "another brick in the wall" του Μαγικού Βουνού και σύντομα ξεκινώ μελέτη. Παρεμπιπτόντως, οι εκδόσεις Εξάντας δεν έχουν πολύ εκνευριστικό format; Καλό χειμώνα να 'χουμε!
At 22/8/07 18:49, alef
At 23/8/07 00:01, alef
Ο,τι πείτε! Αλλά αυτό το "δεν θέλω αντιρρήσεις" το είχατε πάντα ή σας το... βγάζω εγώ; Οσο για την επίκληση λατρείας προς Λάρα, ήδη γνωστό (κι αναμενόμενο). Εχουν προηγηθεί τα κινηματογραφικά σας! (κι εκεί εξομολόγηση "περί- λατρείας- Λάρα", αν θυμάμαι - που θυμάμαι δηλαδή- καλά). Αναρρωτιέμαι, τόσο σημαντικά όμως βιβλία δεν αξίζουν το καθένα τους ένα ποστ; (συγγνώμη αλλά έχω τις αντιρρήσεις στο αίμα μου, τι να κάνω, ακόμα κι όταν κάνω... υπακοή).
At 26/8/07 20:25,
"Οι συμπτώσεις δεν σημαίνουν παρά μόνο αυτό που θέλουμε να σημαίνουν", μα η ζωή όλη δεν σημαίνει παρά μόνο αυτό που θέλουμε (ή που είμαστε σε θέση) να σημαίνει... Γοητευτικό βιβλίο και γοητευτικότερος ο Τόμας Μαν μέσα σ' αυτό (Το Μαγικό Βουνό αρκεί για να σε κάνει ευτυχή αναγνώστη για μια ολόκληρη ζωή) και γοητευτική η αναγνωστική ματιά σας, χάρηκα αφάνταστα τις παραπομπές και στα άλλα βιβλία του συγγραφέα (και η ανάγνωση είναι αυτή για την οποία είμαστε σε... θέση να είναι). Να περάσετε υπέροχα και να ζήσετε τον Αύγουστο της ζωής σας (και αναγνωστικά).