Ελαφρώς εξαφανισμένος το τελευταίο διάστημα με την πολλή δουλειά και ένα επαγγελματικό ταξίδι αρκετών ημερών στο Λονδίνο,έχω αφήσει πίσω διαβάσματα τριών εβδομάδων τουλάχιστον.Θα προσπαθήσω να αναπληρώσω με δύο ποστς αυτή την εβδομάδα ώστε από την επόμενη να μπω στον κανονικό ρυθμό.

Γιά σήμερα λοιπόν το μενού έχει 4 βιβλία,δύο που ασχολούνται με την επαρχία των ΗΠΑ και της Μ.Βρετανίας αντίστοιχα ,ένα ωραίο κείμενο του Π.Μάρκαρη και ένα όμορφο και τρυφερό graphic novel-είδος που ενδέχεται να κυριαρχήσει τα προσεχή χρόνια σε πείσμα της Ελληνικής σοβαροφάνειας.

Οι «ΧΑΜΕΝΕΣ ΨΥΧΕΣ» του σχετικά νέου μυθιστοριογράφου Michael Collins (Εκδ.ΠΟΛΙΣ,σελ.389) (72),είναι ένα ενδιαφέρον και μάλλον προβλέψιμο μυθιστόρημα γιά την Αμερικάνικη επαρχία (θέμα που απ’ότι καταλαβαίνω απασχολεί πολύ τον συγγραφέα γενικότερα).

Το πλαίσιο είναι μιά παρακμάζουσα μικρή θρησκόληπτη πόλη στις Μεσοδυτικές πολιτείες των ΗΠΑ.Ο κεντρικός ήρωας του βιβλίου,ο αστυνομικός Λώρενς την βραδιά του Χαλογουίν ανακαλύπτει το πτώμα ενός τρίχρονου κοριτσιού.Την μικρή την πάτησε ένα αυτοκίνητο και ο οδηγός εγκατέλειψε το πτώμα,αφού πρώτα το τοποθέτησε πίσω από τους θάμνους.Ο βασικός ύποπτος (και σχεδόν σίγουρος δολοφόνος)είναι το αστέρι της τοπικής ομάδας αμερικάνικου ποδοσφαίρου της μικρής πόλης,η οποία γιά πρωτη φορα διεκδικεί κάποιο τίτλο.Οι εντολές από τις τοπικές αρχές γιά συγκάληψη του φόνου είναι σαφείς.Ο Λώρενς καλύπτει αλλά αισθάνεται ενοχές,αρχίζει να ψάχνει την ιστορία και μπλέκεται σε ένα κουβάρι αποκαλύψεων και διαπλοκών όπου όλοι κουβαλάνε κάποιο μυστικό και κάποιο ψέμα.Χαμένες ψυχές,χαμένες ζωές σε μιά αδίστακτη/απρόσωπη συντηρητική και μίζερη επαρχιακή πόλη.

Το θέμα είναι αρκετά συνηθισμένο,το έχουμε δει σε πολλές ταινίες,το έχουμε διαβάσει σε αρκετά βιβλία (από τα κορυφαία του είδους,το «Empire Falls» του Ρούσσο).Το σασπένς είναι προβλέψιμο,αλλά η ικανότητα του συγγραφέα να πετυχαίνει την γκρίζα ατμόσφαιρα και την ηλιθιότητα των κατοίκων της πόλης ισορροπεί το βιβλίο,το οποίο με ένα καλό σκηνοθέτη (Clint Eastwood?)θα γινόταν μιά πολύ καλή ταινία.

Εντονη είναι η παρουσία της Αμερικάνικης επαρχίας και στο Graphic Novel του Craig Thompson «BLANKETS» (Εκδ.ΚΨΜ,σελ. 592) (83).Ο επιτυχημένος καρτουνίστας Thompson ολίγον αυτοβιογραφικά εξιστορεί τη ζωή ενός ευαίσθητου νεαρού στην επαρχία του Ουισκόνσιν,ο οποίος μεγαλώνει σε ένα άκρως θρησκόληπτο περιβάλλον και βρίσκει διέξοδο μόνο στη ζωγραφική.Σε μιά θρησκευτική κατασκήνωση γνωρίζει μιά κοπέλλα που τον κατανοεί,οι δύο έφηβοι ερωτεύονται και προσπαθούν να ξεπεράσουν τις δυσκολίες της απόστασης και του οικογενειακού τους περιβάλλοντος το οποίο τους καταπνίγει.

Τρυφερή ιστορία που την κάνει πολύ γοητευτική το απλό και ασπρόμαυρο σκίτσο του Τόμσον το οποίο έχει προοπτική και είναι ιδιαίτερα ζωντανό.Εκπληκτική η αναπαράσταση των παιδικών ονείρων,της υπαίθρου με τα περισσότερα σκίτσα (του χιονιού,της κουβέρτας,των κρεββατιών) να έχουν συμβολικό χαρακτήρα.Το σκίτσο του Τόμσον έχει κίνηση,ρυθμό και θυμίζει κινηματογραφική ταινία.

Τα πόστερς στα δωμάτια των πρωταγωνιστών απηχούν τα διαφορετικά στάδια της Αμερικάνικης ποπ κουλτούρας,τα παιδιά όταν είναι μικρά φορούν πυζάμες Μπάτμαν,ενώ όταν ο Κρεγκ επισκέπτεται την Ράϊνα,το δωμάτιο της είναι καλυμμένο με αφίσες των Νιρβάνα και της νεαρής (τότε) Μπγιόρκ υποδηλώνοντας την μετάβαση στην grunge εποχή.

Εξαιρετική δουλειά στο δύσκολο και απαιτητικό είδος του Graphic Novel,ωραία έκδοση,ενδιαφέρων πρόλογος (στον οποίο συγκρίνεται το Blankets με το Πορτραίτο του Καλιτέχνη σε νεαρή ηλικία του Τζόϋς-πρωτότυπο τουλάχιστον σαν σκέψη),ένα βιβλίο που αξίζει να προσεχθεί.


Στην πολύ ενδιαφέρουσα σειρά των εκδόσεων Πατάκη, «Η κουζίνα του συγγραφέα»,βγήκε το αυτοβιογραφικό βιβλίο του Π.Μάρκαρη «ΚΑΤ’ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ» (Εκδ.Πατάκης,σελ.197) (77).
Το βιβλίο είναι μιά εξιστόρηση ορισμένων επεισοδίων της ζωής του εξαιρετικού συγγραφέα και πνευματικού ανθρώπου Π.Μάρκαρη.Ο δημιουργός αναπολεί τα χρόνια της Πόλης σε μιά αφήγηση που θυμίζει έντονα την Ισταμπούλ του Παμούκ,περιγράφει την συνεργασία του με τον Θ.Αγγελόπουλο όπως και την περιπέτεια των μεταφραστικών του επιτευγμάτων-πράγματα που ο περισσότερος κόσμος είτε αγνοεί,είτε ξεχνάει.
Κοντολογίς ένα βιβλίο που δεν αφορά μόνο τους θαυμαστές του συγγραφέα αλλά και όποιον ενδιαφέρεται γιά την περιπέτεια της γραφής.


Το βιβλίο της Αγγλίδας συγγραφέως Minette Walters «Η ΚΑΤΑΡΑ ΤΗΣ ΑΛΕΠΟΥΣ»(Εκδ.ΠΟΛΙΣ,σελ.460)(85)είναι από κάθε άποψη εξαιρετικό.
Μυθιστόρημα βρετανικού στυλ,ελαφρώς παλιομοδίτικο θρίλερ που διαδραματίζεται στην Αγγλική εξοχή.

Η μικρή και ειδυλιακή κοινότητα του Σένστηντ στην επαρχία του Ντόρσετ δέχεται εισβολή από μιά ομάδα περιπλανώμενων «ταξιδιωτών»,οι οποίοι αποφασίζουν να κάνουν κατάληψη ενός μέρους του δάσους και να ζήσουν εκεί εκμεταλλευόμενοι κάποιο κενό του νόμου.Οι «ταξιδιώτες» καθοδηγούνται από ένα σκοτεινό και μυστηριώδη τύπο με το χαρακτηριστικό όνομα Fox Evil,ο οποίος δείχνει να γνωριζει πολύ καλά τα μυστικά της περιοχής και κυρίως την ιστορία του μεγαλοκτηματία Λόκιερ-Φοξ,ο οποίος πρόσφατα έχασε την γυναίκα του με περίεργο τρόπο και κατηγορήθηκε από κάποια μέλη της κοινότητας ως υπεύθυνος γιά τον χαμό της.Στην ιστορία εμπλέκεται η νόθος εγγονή του Λόκιερ-Φοξ,που είχε δοθεί γιά υιοθεσία αμέσως μετά τη γέννηση της.

Η Γουόλτερς με εξέπληξε ευχάριστα.Το θρίλερ είναι έντονα κλειστοφοβικό παρ’ότι εκτυλίσσεται στην εξοχή.Ο ρυθμος ανεβαίνει και η αγωνία φτάνει στο κατακόρυφο όταν αναλαμβάνει δράση ο Fox Evil ο οποίος είναι ένας ιδιότυπος και αδίστακτος σήριαλ κίλερ που μπροστά του ωχριούν οι Αμερικανοί «συνάδελφοί του». Γοτθικό στυλ αναμεμιγμένο με αστικό δράμα το βιβλίο της Γουόλτερς έχει εξαιρετική δομή χαρακτήρων,σπιρτόζικο διάλογο,οικογενειακές σκηνές γεμάτες φαρμάκι και μίσος,οικιακή βία συνδιασμένη με το γκροτέσκο της εξοχής και κυρίως ατμόσφαιρα ίδια με την παλιά αριστουργηματική ταινία του Πέκινπα «Αδέσποτα σκυλιά» (Straw dogs).

Βιβλίο απολαυστικό από όποια πλευρά και άν το δεις,αλλά κυρίως ιδανικό γιά τις κρύες και υγρές νύχτες του χειμώνα,τυλιγμένος σε καρώ κουβέρτα,σε αναπαυτική πολυθρόνα με ένα malt στο χέρι και την μύτη να τρέχει από το συνάχι.