Ένα βιβλίο γεμάτο μυστικά και ψέμματα είναι το πρώτο μυθιστόρημα του σχετικά νέου Βρετανού συγγραφέα και δημοσιογράφου, Andrew Wilson «ΨΕΥΤΡΑ ΓΛΩΣΣΑ»,( Εκδ.Μεταίχμιο, μετάφρ.Ν.Προδρομίδου, σελ.375), γνωστού στην χώρα μας από την ωραία βιογραφία της μεγάλης Π.Χάισμιθ που κυκλοφόρησε πριν λίγα χρόνια με τίτλο «Ζωή στο σκοτάδι». Η «ΨΕΥΤΡΑ ΓΛΩΣΣΑ» θα μπορούσε να είναι ένα ακόμα μυθιστόρημα της πολυγραφότατης Χάισμιθ αφού οι ομοιότητες και οι επιρροές της στον Γουίλσον είναι εμφανείς από την πρώτη σελίδα του βιβλίου και την γνωριμία μας με τον ήρωα του, τον νεαρό Άνταμ Γουντς, έναν τύπο που όχι μόνο θυμίζει Ρίπλεϋ αλλά είναι και κατά κάποιο τρόπο αντίγραφό του.

Ο Άνταμ Γουντς μόλις έχει αποφοιτήσει από το πανεπιστήμιο όπου σπούδασε Ιστορία της Τέχνης και έχει αρχίσει να γράφει το πρώτο του μυθιστόρημα. Επιλέγει την Βενετία ως τόπο διαμονής του και μετά από ένα «γύρισμα της τύχης» προσλαμβάνεται από έναν απομονωμένο γηραιότατο Άγγλο συγγραφέα, τον Γκόρντον Κρέις που ζει σε ένα παλάτσο της πόλης και θέλει έναν άνθρωπο γιά όλες τις δουλειές δηλαδή, καθάρισμα του σπιτιού, μαγείρεμα, ψώνια και συντροφιά. Ο Κρέις πλούτισε από το μοναδικό μυθιστόρημα που έγραψε σαράντα χρόνια πριν και το οποίο έγινε επιτυχημένη ταινία. Από τότε δεν έγραψε και δεν εξέδωσε ούτε μία γραμμή. Ο Γουντς μετά από λίγες ημέρες συνειδητοποιεί ότι βρίσκεται μπροστά σε έναν «λογοτεχνικό θησαυρό» όταν ανοίγοντας την αλληλογραφία του εργοδότη του διαπιστώνει ότι υπάρχει ένα μεγάλο μυστικό στην ζωή του με τον θάνατο του παλαιού συγκατοίκου του Κρέις, ενός προστατευόμενου του νεαρού, εραστή του και επίδοξου συγγραφέα.

Ο σκοπός της ζωής του πλέον είναι να γράψει την βιογραφία του μυστηριώδους γέροντα, ο οποίος εκτός των άλλων δείχνει να του έχει αδυναμία και να έλκεται ερωτικά από εκείνον. Ο Γουντς όμως φαίνεται ότι έχει κι εκείνος «μυστικά στην ντουλάπα του» αφού όπως μαθαίνουμε στην πορεία της ιστορίας, ξυλοφόρτωσε με άσχημο τρόπο την αγαπημένη του κατά την διάρκεια των σπουδών του, ενώ η βίαιη φύση του δεν κρύβεται εύκολα. Στα χαρτιά του Κρέις θα ανακαλύψει επίσης ότι, μιά γνωστή Αγγλίδα συγγραφέας επιτυχημένων βιογραφιών προτίθεται να γράψει κι εκείνη την βιογραφία του Κρέις ενώ ένα άλλο καταχωνιασμένο γράμμα που έχει σταλεί από μιά άγνωστη γυναίκα εκβιάζει τον διάσημο συγγραφέα για κάτι που έγινε πολλά χρόνια πριν. Ο Γουντς αποφασίζει να πάρει την κατάσταση στα χέρια του, βρίσκει μιά πρόφαση και γυρίζει στην Αγγλία να ψάξει το παρελθόν του Κρέις, να βρει την γυναίκα που τον εκβιάζει και να αποθαρρύνει την Αγγλίδα συγγραφέα που ζητάει την άδεια του Κρέις για την βιογραφία του που ετοιμάζει. Τα ευρήματα θα είναι συγκλονιστικά και θα αλλάξουν την πορεία της ιστορίας.

Η ατμόσφαιρα του μυθιστορήματος είναι το μεγάλο ατού του Γουίλσον. Από την «πόλη-σκηνικό» που είναι η Βενετία με τα σκοτεινά στενά, τα παλιά σπίτια, την υγρή και ομιχλώδη ατμόσφαιρα έως την εξοχή της Αγγλίας, την αγροτική επαρχία, το επιβλητικό κολλέγιο που δίδασκε ο Κρέις και αποτέλεσε το σκηνικό του μυθιστορήματός του και μέσα στο οποίο περιμένει ο Γουντς να βρει τα κρυμμένα μυστικά της ζωής του εργοδότη του, η ιστορία εκτυλίσσεται με έναν αργό και υποβλητικό τρόπο, όπου όλα συνεχώς ανατρέπονται. Χωρίς να υπάρχει ιδιαίτερη αγωνία και χωρίς να συμβαίνουν συνεχώς πράγματα, το ενδιαφέρον του αναγνώστη παραμένει αμείωτο και το μυθιστόρημα του Γουίλσον μετατρέπεται σε ένα συναρπαστικό page-turner βιβλίο το οποίο μέχρι την τελευταία του σελίδα δεν ξέρεις που θα καταλήξει.

Ουσιαστικά είναι ένα παιχνίδι μεταξύ του Κρέις και του Γουντς. Μία συνεχής αναμέτρηση που θυμίζει από την μία τα (εξαιρετικά και σπινθηροβόλα) μυθιστορήματα της Χάισμιθ -της οποίας η αύρα στοιχειώνει το βιβλίο- και από την άλλη το πανέξυπνο και βασανιστικά γοητευτικό θεατρικό έργο (αλλά και κινηματογραφική ταινία) ΣΛΟΥΘ του A.Shaffer με τα συνεχή mind games και τις παγίδες που επιφυλάσσει ο σκοτεινός και σατανικός Κρέις στον φιλόδοξο και υπερβολικό Γουντς. Κλειστοφοβικό και διαστροφικό, γεμάτο βία από την παιδική ηλικία μέχρι τα βαθειά γεράματα, δεν μπορείς να το αφήσεις από τα χέρια σου.

Δεν είναι τίποτα σπουδαίο, ούτε το βιβλίο που θα λατρέψεις, αλλά περνάς καλά μαζί του. Οι συνεχείς του ανατροπές σε κρατάνε και σου προσφέρουν στιγμές αναγνωστικής απόλαυσης. Είναι ένα μυθιστόρημα χωρίς συμπαθείς χαρακτήρες, ένα συνεχές παιχνίδι σκακιού στο οποίο προσπαθείς να προβλέψεις τις κινήσεις δύο «δαιμονικών» ανθρώπων που λένε συνεχώς ψέμματα και το θέμα είναι ποιός θα την πατήσει... Το καλό είναι ότι είναι και οι δύο ήρωες τόσο αντιπαθείς που αποκλείεται να στενοχωρηθείς με το έτσι κι αλλιώς ιδιοφυές τέλος που σίγουρα θα άρεσε και στην Χάισμιθ ακόμα.