Ποιος είναι ο Torsten Krol; Ποιος κρύβεται πίσω από ένα (μάλλον) σκανδιναυικό όνομα ενός συγγραφέα που η (συνήθως αναξιόπιστη) Wikipedia αναφέρει ως Αυστραλό; Υπάρχει διάχυτη η φήμη ότι από πίσω κρύβεται ο παμπόνηρος Stephen King (ή ο γιός του!!)…Η διεθνής λογοτεχνική κοινότητα ασχολείται με αυτόν τον «συγγραφέα-φάντασμα» μετά την μεγάλη επιτυχία που σημείωσε το δεύτερο του μυθιστόρημα, μια πολύ ωραία περιπέτεια-θρίλερ, ένα page-turner το οποίο δεν σ’αφήνει να πάρεις ανάσα, με τίτλο «ΟΙ ΔΕΛΦΙΝΑΝΘΡΩΠΟΙ», (Εκδ. Bell, μετάφρ. Ε.Τσιρώνη, σελ.333).

Το να βρεθεί ένας «πολιτισμένος» άνθρωπος, ένας «Δυτικός» μέσα στη ζούγκλα, είτε από τη θέληση του, είτε συνηθέστερα μετά από κάποιο ατύχημα είναι ένα από τα αγαπημένα θέματα συγγραφέων, και κινηματογραφικών δημιουργών. Από τον «Ροβινσώνα Κρούσο» του Ντεφόε τον 18ο αιώνα, μέχρι το (super) τηλεοπτικό (και όχι μόνο) γεγονός του έξοχου «Lost» και το (αφόρητα αφελές αλλά εντυπωσιακό) «Avatar» του φιγουρατζή Κάμερον, σ’αυτούς τους 4 αιώνες έχουν γραφτεί εκατοντάδες ιστορίες για ένα θέμα που πάντα θα προκαλεί και θα γοητεύει με το αιώνιο δίλημμα γύρω από το ποιος είναι «πολιτισμένος» τελικά και ποιος όχι, και από το πώς συμπεριφέρεται ο άνθρωπος σε ιδιάζουσες καταστάσεις. Ουτοπίες αλλά και δυστοπίες γράφονται από προικισμένους ή μη συγγραφείς, η αναζήτηση ενός «χαμένου παραδείσου» θα έρχεται πάντα στην επιφάνεια ενώ η οικολογική αφύπνιση τα τελευταία χρόνια δίνει άλλες διαστάσεις στο θέμα.

Η οικογένεια των Γερμανών φυγάδων που διασώζεται από την πτώση του μεταγωγικού αεροπλάνου σε μια δασώδη περιοχή της Βενεζουέλας δεν έχει ιδέα τι την περιμένει. Βρισκόμαστε στο 1945, λίγο μετά την πτώση του Βερολίνου και την συνθηκολόγηση της Γερμανίας. Ο 16άχρονος Έριχ έχει χάσει τον πατέρα του στο Ρωσικό μέτωπο και τώρα με τον 12άχρονο αδερφό του Ζέπι συνοδεύουν την μητέρα τους η οποία μεταναστεύει στην Βενεζουέλα για να παντρευτεί τον Κλάους, τον αδερφό του άντρα της, ο οποίος έχει διαφύγει από καιρό και εργάζεται σε μια εταιρία σε μια απομακρυσμένη περιοχή της χώρας. Ο Κλάους είναι γιατρός, έχει αλλάξει όνομα (διότι «οι εχθροί του Φύρερ είναι παντού και μας ψάχνουν») και προσφέρεται να σώσει την οικογένεια με αντάλλαγμα μια οικογενειακή κάλυψη. Όταν το αεροπλάνο πέφτει σε έναν παραπόταμο του Ορινόκου, η οικογένεια περιμαζεύεται από την φυλή των Γιαγιόμι, οι οποίοι νομίζουν ότι οι ξανθοί ασπρουλιάρηδες που «έπεσαν από τον ουρανό» ενσαρκώνουν το όνειρο/όραμα που είδε τις προηγούμενες μέρες ένας από τους κατοίκους για τέσσερα λευκά δελφίνια που θα εμφανίζονταν στην όχθη του ποταμού. Οι δεισιδαίμονες Ινδιάνοι θεωρούν ότι τα ψάρια πήραν ανθρώπινη μορφή όπως τους εξηγεί ο καθηγητής Βέντσλερ, ο οποίος ζει μαζί τους αρκετά χρόνια (αγνοώντας τι έχει συμβεί στον υπόλοιπο κόσμο την προηγούμενη δεκαετία), έχοντας φτάσει μέχρι εκεί για να τους μελετήσει και πλέον μιλάει τη γλώσσα τους, και έχει αναγκαστικά υιοθετήσει τα έθιμα τους, ήτοι, πλέον κυκλοφορεί και αυτός γυμνός, κάτι που σκανδαλίζει την οικογένεια.

Ο καθηγητής Βέντσλερ προσπαθεί να τους δώσει να καταλάβουν ότι για να επιζήσουν και να απολαμβάνουν της προστασίας των Γιαγιόμι θα πρέπει να συμπεριφέρονται ως φιλοξενούμενοι «δελφινάνθρωποι», χωρίς να «προσβάλλουν» τα μέλη της φυλής με την στάση τους, ενώ η διαφορετικότητά τους θα εξηγείται εύκολα από την «θεϊκή» καταγωγή τους… Ο Έριχ προσαρμόζεται ευκολότερα και ταχύτερα από τους άλλους αλλά η μητέρα του αρχίζει να τρελλαίνεται ενώ ο αδερφός του Ζέπι διαπιστώνει σύντομα το ερμαφρόδιτο της φύσης του, ο δε Κλάους σχεδιάζει την φυγή τους ενώ το παρελθόν του θα βγεί στην επιφάνεια προκαλώντας φρίκη στον Έριχ (που κουβαλάει ως φυλαχτό τον «Σιδηρούν Σταυρό», το μόνο ενθύμιο από τον πατέρα του) και στον Βέντσλερ. Όπως είναι αναμενόμενο οι πολισμικές συγκρούσεις μεταξύ των ιθαγενών και των «δελφινανθρώπων» είναι θέμα χρόνου πότε θα ξεσπάσουν και καθώς πλησιάζει η «εποχή των βροχών» που είναι προγραμματισμένη η απόδραση, την οποία σχεδιάζουν να πραγματοποιήσουν εκμεταλευόμενοι τα φυσικά φαινόμενα και τον τρόμο των ιθαγενών γι’αυτά , τα πράγματα γίνονται όλο και σκληρότερα, η ένταση κυριαρχεί και η «απομυθοποίηση» των δελφινανθρώπων που έρχεται με τον καιρό, δυσκολεύει την κατάσταση.

Το μυθιστόρημα έχει έναν ξέφρενο ρυθμό, η δράση όσο περνάνε οι σελίδες απογειώνεται, ενώ η αγωνία κυριαρχεί. Το «κτήνος» θα βγει μέσα από όλους τελικά και όλοι θα έχουν το μερίδιό τους στην βαρβαρότητα. Ο συγγραφέας αποδεικνύεται μάστορας στην δομή και την δημιουργία ατμόσφαιρας ενός καλού θρίλερ ενώ δεν λείπει το χιούμορ και οι Φροϋδικές αναφορές. Ο Κρολ (συγγραφέας και ενός άλλου εντυπωσιακού –απ’ότι διαβάζω- θρίλερ, του «Καλλίστο»), δεν ωραιοποιεί τους «αγνούς και αμόλυντους» Ινδιάνους, ενώ δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητη η πρωτοτυπία της ιστορίας, όπου οι ήρωες/πρωταγωνιστές της πλοκής είναι ουσιαστικά μια οικογένεια Ναζί. Ο Έριχ είναι ο κεντρικός μυθιστορηματικός χαρακτήρας και ο αφηγητής του βιβλίου το οποίο κάποιος θα το χαρακτήριζε και ως (ιδιότυπο) «μυθιστόρημα μαθητείας» (the hard way βέβαια).

Μπορεί να απογοητεύει το ολίγον από happy-ending αρκετά φρικαρισμένο φινάλε, η έκδοση είναι πρόχειρη και με αρκετά λάθη αλλά το βιβλίο του Κρολ, χωρίς να φτάνει στο ύψος ενός «Άρχοντα των μυγών» του Γκόλντιγκ ή της «Ακτής των Κουνουπιών» του Θέροου είναι μιά πολύ καλή, πανέξυπνη και αγωνιώδης περιπέτεια, η οποία αποφεύγει να πέσει στην γραφικότητα και τον (φθηνό) εντυπωσιασμό, ιδανική για διακοπές αφού είναι από τα μυθιστορήματα που κυριολεκτικά «κολλάς» στις σελίδες του.







TOKENS - The lion sleeps tonight