Τα ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ (65) είναι μιά συλλογή 9 αστυνομικών διηγημάτων ισάριθμων Ιταλών συγγραφέων,άγνωστων ως επί το πλείστον στο Ελληνικό κοινό.Περίμενα περισσότερα από αυτή την συλλογή της Ιταλικής νουάρ λογοτεχνικής σκηνής.Ο κοινός παρονομαστής των διηγημάτων είναι η διαφθορά (πολιτικοοικονομική) και η αφομοίωση των μεταναστών (των "ξένων")στην Ιταλική κοινωνία .Βλέπουμε Κροάτες και Σέρβους κακοποιούς,αλλοδαπές πόρνες-θέματα λίγο πολύ κοινά και στον δικό μας γεωγραφικό χώρο.
Τα περισσότερα διηγήματα δεν παρουσιάζουν κάτι ιδιαίτερο (διαβάζονται βέβαια πολύ ευχάριστα),ξεχωρίζουν σαφώς 2-3 με καλύτερο (κατά την προσωπική μου άποψη)"Το παιδί που έκλεψε η καλή μάγισσα" του άγνωστου μου Τζανκάρλο Ντε Κατάλντο,το οποίο είναι ένα υπέροχο νουάρ παραμύθι με έναν "ξένο" Λιθουανό γίγαντα να δίνει την λύση.Πολύ καλή και η ιστορία του Λουκαρέλι (σταθερή αξία) με κεντρική ηρωίδα μιά πολύ ανθρώπινη αστυνομικό.Απόλαυσα επίσης και μιά περίεργη ιστορία του Σαντρόνε Ντατσιέρι με τίτλο "Η τελευταία ατάκα",με θέμα δύο ξεπεσμένους κωμικούς -θα μπορούσε να γίνει ένα καταπληκτικό μυθιστόρημα.Οι ιστορίες των περισσότερων γνωστών Καμιλέρι και Αμανίτι ήταν πολύ μέτριες,η δε μετάφραση του Α.Χρυσοστομίδη έχω την αίσθηση ότι θα μπορούσε να ήταν καλύτερη.
Εάν θέλει κάποιος μιά περισσότερο επαγγελματική ματιά (με την οποία διαφωνώ,ως προς την αξιολόγηση)πάνω στο το συγκεκριμένο βιβλίο, ας δει το κατατοπιστικότατο post του Δημ.Μαμαλούκα
Εντελώς διαφορετικό ως προς την αίσθηση που αποκόμισα αλλά και ως θέμα είναι η μελοδραματική νουβέλα της Ζωρζ Σαρή "ΕΝΑ ΓΡΑΜΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΔΗΣΣΟ" (75).Έξοχο μελόδραμα με οπερικό στυλ (μού'φερε στο μυαλό το Senso-καμμία σχέση ως προς το θέμα,αλλά ως ατμόσφαιρα περισσότερο),το μυθιστόρημα αυτό βάζει τα γυαλιά σε δεκάδες νεόκοπους συγγραφείς,άσε δε το τελευταίο του Θέμελη που το κάνει με τα κρεμμυδάκια.
Το βιβλίο είναι ένα "επιστολικό" μυθιστόρημα,όπου περιγράφεται η ιστορία ενός ζευγαριού (από την μεριά του άντρα),που οι συνθήκες τούς αναγκάζουν να ζήσουν χωριστά (Α Παγκόσμιος πόλεμος),ο σύζυγος στην Οδησσό δουλεύοντας ως καθηγητής Γαλλικών και η σύζυγος στην Γαλλία με το παιδί τους φιλοξενούμενη από τους γονείς της.Ο ανώριμος συναισθηματικά (και σεξουαλικά) ήρωας γράφει ανεπίδοτες ερωτικές επιστολές στην γυναίκα του ώσπου γνωρίζει "την άλλη γυναίκα".Η Σαρή με υπέροχη γραφή μετατρέπει τότε την αφήγηση σε τριτοπρόσωπη γιά να μπορέσει να περιγράψει καλύτερα την συναισθηματική και ψυχολογική κατάσταση του αφηγητή.Το τέλος με πινελιές από Ντοστογιέφσκη,είναι δραματικό.
Το βιβλίο είναι-όπως ισχυρίζεται η συγγραφέας,η ιστορία της οικογένειας της και συγκεκριμένα το πατρικό της ημερολόγιο.Εδώ υπάρχει μιά περίεργη ίντριγκα,διότι η Ζωρζ Σαρή κατηγόρησε τον Φ.Δρακονταειδή ότι στο μυθιστόρημα του Η ΠΡΟΣΟΨΗ το οποίο πρωτοεκδόθηκε το 1992, υπάρχουν κομμάτια παρμένα από το πατρικό της ημερολόγιο αυτούσια μεταφερμένα στο μυθιστόρημα του.Εάν αληθεύει αυτή η περίεργη ιστορία (μάλλον πρωτόγνωρη γιά τα Ελληνικά γράμματα),υπάρχουν πολλές απορίες γιατί η Κα Σαρή αντέδρασε μετά την παρέλευση μιάς δεκαετίας από την πρώτη έκδοση της ΠΡΟΣΟΨΗΣ και που βρήκε ο Δρακονταειδής τα ημερολόγια αυτά.Τέλος πάντων αυτό είναι αρμοδιότητα άλλων και δεν με πολυαπασχολεί.
Το θέμα είναι ότι η Κα Σαρή θα μπορούσε να βγάλει ολόκληρη οικογενειακή saga με την ιστορία της οικογένειας της και πιστεύω ότι θα ήταν εξόχως συναρπαστική.Σε αντίθεση με την μόδα των τελευταίων χρόνων αντί να βγάλει ένα ογκώδες βιβλίο προτίμησε μιά λιτή φόρμα η οποία λειτούργησε υπέροχα.Οι περιγραφές της Οδησσού και η απόγνωση του ήρωα κερδίζουν το στοίχημα και αποδεικνύουν την δύναμη και την ποιότητα της συγγραφέως η οποία στα 80+ χρόνια βγάζει ένα πολύ φρέσκο βιβλίο.
Γιά μιά περισσότερο συναισθηματική προσέγγιση σας παραπέμπω στο πολύ ωραίο postτης Σταυρούλας Σκαλίδη γύρω από το ίδιο βιβλίο.
At 25/9/06 16:48, 
At 26/9/06 00:11,
Και είχα ''υποσχεθεί''να μην ξανασχολιάσω...Κε Librofilo παραιτούμαι!Ου μπλέξεις με βιβλιοψωνάρες όντας και εσύ μία.Ρίξτε και λίγο την ποιότητα των post σας,επιτέλους!Φιρί φιρί το πάτε να τα παρατήσω όλα τα μισοαναγνωσμένα και να πιάσω το '''Ενα γράμμα..''(στο Κουρδιστό Πουλάκι αντιστέκομαι ακόμη σθεναρά).Διότι είναι ''ευαίσθητη χορδή''η Σαρή,τα προεφηβικά μου χρόνια(κι άλλων πολλών πιστεύω)και χαίρομαι πολύ που εξακολουθεί να είναι έτσι δραστήρια.Και το βιβλίο φαίνεται πολύ ενδιαφέρον.
Πότε να προλάβω η καημένη-καμμένη?Και έχω και τον Μπόρχες να με κοιτάζει με περιφρόνηση από το ψηλότερο ράφι και να μου λέει κάθε βράδυ πριν κοιμηθώ κάτι σαν''Τς,τς,τς...''ή μήπως ''Τεστ...Τεστ!''?
By the way,είμαι το σχόλιο Νο 475.Κερδίζω τίποτα?
Πάντα τέτοια φίλτατε!
@aura>Ο χαρακτηρισμός "βιβλιοψωνάρα" μ'αρέσει πολύ-αυτόν θα έπρεπε να έχω ως ψευδώνυμο,δεν το σκέφτηκα.
Λοιπόν,το Κουρδιστό Πουλάκι αφήστε το γιά τις διακοπές σας,τον δε Μπόρχες κατεβάστε τον από το ράφι και βάλτε τον δίπλα στο κρεβάτι σας,μιά ιστοριούλα προτού κοιμηθείτε κάνει καλό.Εαν σας συντρόφευσε η Σαρή στα "προεφηβικά σας χρόνια",διαβάστε την αμέσως-θα σας αρέσει πολύ.
Εάν μετρήσατε συνολικά τα σχόλια του blog μου και τα βγάλατε 475,τότε μόνο γιά την δουλειά θα πάρετε ένα δώρο,εάν ο αριθμός είναι αυθαίρετος,τότε το σχόλιο 1000 κερδίζει.
Ευχαριστώ γιά την επίσκεψη
At 26/9/06 11:17,
At 26/9/06 11:58,
At 26/9/06 12:25,
και μενα δεν μου αρεσαν τα εγκληματα ιδιαιτερα - οπως δεν μου αρεσε και η "Αθηνα την Νυχτα" που φαντάζομαι είναι λιγο πολυ αντιστοιχο project με Ελληνες συγγραφεις.
οσον αφορα τον Δρακονταειδη (περναω στο gossip τωρα!), ισως δεν είναι τυχαίο που κάτι αντίστοιχο με την Σαρρη έχει συμβει και σε άλλες εργασιακές ή λογοτεχνικές του σχέσεις....
At 26/9/06 12:52,
Με δεδομένη τη μανία που έχω με την επιστολογραφία ( εσάς σας έχω στείλει γράμμα; ) το βιβλίο της Σαρρή το έχω διαβάσει αν και δεν είναι απο τις αγαπημένες μου συγγραφείς γιατί όλη αυτή η στράτευση με ενοχλεί.
Πολύ εύστοχη η παρατήρησή σας για την αποφυγή έκδοσης ενός ογκώδους, επικού και εν τέλη φλύαρου βιβλίου. Ήταν ακριβώς όσο θα έπρεπε να είναι. Δεν μετάνιωσα που το διάβασα, δεν ξετρελλάθηκα όμως.
At 26/9/06 15:14,
@Αθήναιε+scalidi>Η επιστολική λογοτεχνία δεν με ενθουσιάζει ιδιαίτερα αλλά έχω διαβάσει ωραία πράγματα.Σταυρούλα δεν το γνωρίζω το βιβλίο που λες,περιμένω το ποστ.Απο το βιβλίο της Σαρή δεν περίμενα πολλά γι'αυτό με εντυπωσίασε.Ντρέπομαι που θα το πω,αλλά δεν είχα διαβάσει τίποτα δικό της ως παιδί ή ως έφηβος.Διάβαζα ΜΑΣΚΑ τότε και αστυνομικά βιπεράκια
@aura>Αφήστε να σκεφθώ γιά το δώρο,θα σας το ανακοινώσω εν καιρώ.Με καταπλήξατε με τα σχόλια,νόμιζα ότι αστειευόσασταν.Ευχαριστώ για τον χαρακτηρισμό "prof.Higgins" (από τις αγαπημένες μου ταινίες,διότι η Audrey Hepburn είναι η αγαπημένη μου ηθοποιός),αλλά ξέρετε κανέναν άνδρα που δεν θέλει να είναι "Πυγμαλίων"?
At 26/9/06 17:31,
Ναι, λιβροφίλε, πρέπει να βρω την κριτική και να την ανασύρω για το βιβλίο που σας λέω.εμένα με είχε μαγέψει τη στιγμή που το διάβασα και έχει και ατμοσφαιρικό εξώφυλλο.Δεν σας πρόλαβα, από τις αγαπημένες μου ταινίες είναι το "My fair Lady", αλλά δεν μοιάζεται καθόλου με τον καθηγητή...εσείς είστε ευγενής και δεν μας βασανίζετε.
At 26/9/06 17:32,
At 26/9/06 23:07, 
NinaC
At 27/9/06 01:07,
Oυουου!Έχω κάνει διατριβή στο θέμα ''Άντρας Πυγμαλίων''.Και στην Αudrey επίσης.Και ο Higgins από αγάπη παίδευε(όπως κάνουμε και οι περισσότεροι).'Ενα από τα καλύτερα ''δώρα'' ήταν όταν ένας 'Αντρας με πήγε στο Covent Garden.Tι μου θυμήσατε...
Και καλώς δε διαβάζατε μικρός Σαρή.Δεν μπορώ να σας φανταστώ με το ''Ψέμα'' ή τους ''Νικητές'' ανά χείρας.Άντε με κανά ''Θησαυρό της Βαγίας''που ήταν και unisex αλλά και πάλι δε μου κάνει ''κλικ''(περνάω για ψυχολόγα?)...
Σας ευχαριστώ για το δώρο προκαταβολικά.
Καλά να περνάτε όλη η παρέα και κε Librofilo,''καλές αναγνώσεις''!!
@Composition Doll>Λοιπόν ο Nuwanda είναι ένα ωραίο γλυκό αγόρι,το οποίο (απ'ότι ξέρω,θα εμφανισθεί γύρω στις 9,γιά να δημιουργήσει αίσθηση),η Σταυρούλα είναι μιά αιθέρια ύπαρξη,θα την γνωρίσετε από τους 2 σωματοφύλακες που την συνοδεύουν.Νομίζω ότι ο Μαμαλούκας πρέπει να το συντονίσει τώρα αυτό,γιατί ρωτάνε όλοι εμένα...
At 27/9/06 14:09,
χα χα χα! ότι θα ήμουν και αιθέρια ύπαρξη ούτε στα όνειρά μου...Καλά δεν καλέσατε την Ελένη; Τι αγένεια! Ελένη, ελάτε να πάμε παρέα και να τους σνομπάρουμε, φέρτε κι εσείς τους σωματοφύλακές σας να τους κομπλάρουμε...Εσείς, άλλωστε, λόγω ψευδώνυμου, θα ξεσηκώσετε πόλεμο για τα μάτια σας.
Εσείς, λοιπόν, λιβροφίλε, είστε που μαρτυρήσατε στον Αθήναιο τα της εξωτερικής μου εμφάνισης. Ντροπή! Ο nuwanda, θα έρθει στις 9; Καλά αν βρει να καθήσει, ας μου γράψει γράμμα ο Αθήναιος που το αρέσουν κιόλας...Εγώ όρθια δεν κάθομαι, θα είμαι εκεί από τις 7.30. Θα γνωρίσετε και το συγγραφέα του "Επιβάτη", αν θέλετε, γιατί θα είναι επίσης.
At 27/9/06 15:33,
librofilo, την τελευταια φορα που άκουσα τον χαρακτηρισμο "ωραιο γλυκό αγόρι" ήταν όταν ο ακαλυπτος ειχε δωσει στον Παρτσαλακη εν αγνοια του viagra και αυτος, απο την πολλη κ...., γλυκοκοιταζε τον Νικολακη τον μπαρμαν!!
...παρακαλω ανασκευαστε!!!
Σταυρουλα, ήδη σκεπτομουν να ελθω κατ' ευθειαν στην απονομη, με αυτο που γραφεις επιβεβαιωνεις τον ορθον της σκεψης μου!!
At 27/9/06 16:15,
Nuwanda, μην παραπονιέστε. Εσάς τουλάχιστον σας σκιαγράφησε πειστικά. Τι να πω κι εγώ που με "διασύρει" στους φιλολογικούς κύκλους ως "αιθέρια ύπαρξη" και χάνω την αξιοπιστία μου! Αφού είμαι μια γριά, χοντρή, τριχωτή, με κρεταοελιές και θεόχοντρους φακούς στα γυαλιά μου με καφέ σκούρα ταρταρούγα...Άντε, έπρεπε να βάλω τα πράγματα στη θέση τους. ;)))))))
At 27/9/06 16:40,
Εμείς ψαρεύουμε σχόλια, αλλά εσείς "τσιμπάτε". Πλάκα έκανα. Δεν αντιστάθηκα στον πειρασμό...Άκου κει να νομίζει ότι του κάνετε "καμάκι" αυτό το "ωραίο και γλυκό παιδί". Ξεφύγαμε εντελώς, συμμαζέψτε μας, κάναμε το μπλογκ ψαρόβαρκα. Τέτοιο ψάρι που είμαι "τηγανίστε" με, θα σας δώσει καμιά καλή συνταγή ο Αθήναιος. ;)))))
At 27/9/06 16:45,
At 27/9/06 17:58,
At 27/9/06 19:51,
At 28/9/06 09:55, NinaC
Librofile, telika to kourdisto pouli htan ena axiologo vivlio , meta thn koilia pou ekane sth mesh to telos mou arese poly . Einai idiaitero vivlio , kai anarwtietai kaneis ti xwra einai afth h iapwnia me toso paraxenous anthrwpous. Pistevw oti polloi giapwnezoi prepei na nai etsi ...metamonternoi. Ante tha paw kai gia isiguro twra h tanizaki . Pros to paron diavazw sta agglika to naked tou David sedaris to opoio exei para ma para poly gelio. Exei talento o typos !Take care
@celsius32>Χαίρομαι που σας άρεσε.Η Ιαπωνία ε?Περίεργη χώρα,περίεργοι άνθρωποι,δεν έχω εντρυφήσει στην λογοτεχνία της,ο Ισιγκούρο μ'αρέσει πολύ αλλά τον θεωρώ περισσότερο Βρεττανό συγγραφέα παρά Ιάπωνα,έχω ασχοληθεί πολύ με τον Ασιατικό κινηματογράφο τον οποιο παρακολουθώ ανελλιπως.Οι Γιαπωνέζοι θεωρώ ότι προσπαθούν έντονα να μιμηθούν τον Αμερικάνικο τρόπο ζωής,είναι τελείως αλλοτριωμένοι,σε 2μιση χρόνια που θα πάω (το έχω υποσχεθεί στον γυιό μου)ελπίζω να τους καταλάβω καλύτερα.Το βιβλίο του Sedaris δεν το ξέρω,έχει βγει κάτι δικό του τώρα στα Ελληνικά από το οποίο με απέτρεψαν κάποιοι γνωστοί.
Μ' αρέσει πάρα πολύ η διάσταση που δώσατε, λιβροφίλε μου, στο βιβλίο της Ζωρζ Σαρή...Όσο για τα Εγκλήματα τα έχω διαβάσει και επιφυλάσσομαι να γράψω γι' αυτά στο μέλλον.Σε ορισμένα σημεία συμφωνώ μαζί σας, όπως και με το Μαμαλούκα σε κάποια άλλα.