Αγαπητέ Λιβρο, λάβρο σας βρίσκω. Εξαντλήσατε την αυστηρότητα σας θαρρώ. έχει και ένα χιούμορ το τυφλό σύστημα και μια φιλοπαίγμονα διάθεση ο συγγραφέας του (ή μπορεί να είχα εγώ ακεφιές όταν το διάβαζα - έ, όχι να σας πάρει και 3 μέρες, διαβάζεται μονοκοπανιά- και με ανέβασε. To τάιμινκ που λέτε και στην πρώτη παράγραφο). Ανάλαφρο ναι, άνισο ναι, πρωτόλειο ναι. Βαρετό όμως;

catrame

@Catrame>Λάβρος,λέτε?Τι να σας πω...Δεν ήταν η πρόθεση μου πάντως,μου βγήκε στη πορεία..Ξέρετε αν δεν με εμπνέει το βιβλίο,με δυσκολεύει στην αναγνωση.Οι 3 ημέρες δε αντιπροσώπευαν περίπου 3-4 αναγνωστικές ώρες.Θα μου πείτε,παράτα το..Ε,είπαμε είμαι μαζοχιστής σε κάτι τέτοια.Δεν συντονίσθην με το χιούμορ του συγγραφέα,την δε δικαιολογία του πρωτολείου δεν την δέχομαι όταν ο άλλος είναι fiftysomething..Ευχαριστώ γιά την επίσκεψη και την ενδιαφέρουσα άποψή σας.

Α πα πα. Αν τυχόν διαβάσετε το δικό μου και δεν σας αρέσει, σας παρακαλώ να το ξεχάσετε και να μην του βάλετε 55 κι ας ήμουν υπέρμαχος της βαθμολογίας. :-)))

Πάντως εξακολουθώ να απολαμβάνω απίστευτα το χιούμορ σας (και βάλτε μου και... πέντε!) Η πρώτη παράγραφος, όλα τα λεφτά! Η πρώτη παράγραφος, ποστ, θα πετάει! Παράκληση! Μεγάλο θέμα για συζήτηση η συνάντησή μας με ένα βιβλίο! Ελπίζω να μην τον εννοείτε τον τίτλο... κυριολεκτικά! Διότι το λατρεύω αυτό το... κομμωτήριο! Κι εγώ πού θα... κουρεύομαι καλέ?

@Αθήναιος>Πότε με το καλό?Η βγήκε ήδη και είμαι ανενημέρωτος?Την γλυτώσατε όμως,απ'ότι γνωρίζω,δεν θα είναι μυθιστόρημα/διήγημα οπότε στα υπόλοιπα δεν βάζω βαθμολογία.Anyway,ανυπομονώ να το διαβάσω,σας το είπα αυτό?

@Alef>Η πρώτη παράγραφος θα είναι μάλλον το επόμενο ποστ.Με κεντρίζει πολύ το θέμα και μ'απασχολεί.Μιά χαρά είναι τα κομμωτήρια,όχι δεν ήταν ή είναι στις προθέσεις μου,αυτό που σας πέρασε από το μυαλό.Απλά αυτή την έκφραση την χρησιμοποιώ σε παρόμοια περιστατικά χωρίς να σημαίνει κάτι.

Το είχα στα υπ' όψιν αυτό το βιβλίο και είχα συγκρατηθεί λόγω του οποισφόγυλλου. Αυτό το Παίζοντας με τα πλήκτρα, ο ήρωας συνομιλεί με τον υπολογιστή μου χτύπαγε πολύ άσχημα. Φαίνετε πως με το δίκιο του χτύπαγε τελικα :-)))

Μεταφυσικότερος δε ο ΠΣυχαναγκασμός που πιανει ορισμένους απο μας να τελειωσει καλά και ντε μια πατάτα.
Γιατι, αγαπητε λίμπρο, ξερεις. Απο τις πρώτες 30 σελίδες ξερεις αν σε τραβάει. Κάπως έτσι ειναι και με τις ταινιες: πάνω στο εικοσάλεπτο, έχεις κατασταλάξει αν θα σε πάρει ο ύπνος ή ο διάολος συνεχίζοντας.

Διδασκαίστικο ύφος οφφ/

:):)

Νομίζω θα εμπιστευτώ περισσότερο εσάς παρά τις κριτικές στις οποίες μας παραπέμπετε.

@Spiretos72>Το "εύρημα" με τα πλήκτρα εξαντλείται στις πρώτες 50 σελίδες.Δεν ξέρω,το χιούμορ του άλλους θα πιάσει και άλλους όχι-δεν θέλω να πάρω κανέναν στο λαιμό μου.Καλώς σας (ξανα)βρίσκω.

@Deliriumtremens>Σωστό,έτσι είναι ευτυχως ή δυστυχώς.Από τις πρώτες 30 σελίδες..Στο δε σινεμά μάλλον από τα πρώτα 10 λεπτά.Και απο εκεί δεν φεύγω εύκολα,μιά-δυό φορές το έχω κάνει στη ζωή μου.

@Anagnostria>Μεγάλη μου τιμή.Σοβαρολογώ και ευχαριστώ πολύ

Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου, Librofile, αφού σε αντίθεση με τις κριτικές βρήκα το βιβλίο επιεικώς μέτριο. Αν όντως δεν φταίει το timing, όπως λες, τότε η κριτική αναζητεί μαργαρίτες στις λάσπες και εκστασιάζεται με το όνομα του συγγραφέα κ.λπ.
Πατριάρχης Φώτιος

Πατριάρχης Φώτιος>Πιστεύω ότι "παίζονται" και κάποια άλλα παιχνίδια.Ένα απλό παράδειγμα,ο συγγραφέας γράφει βιβλιοκριτική στα ΝΕΑ του Σαββάτου και η υπεύθυνη του ένθετου γράφει κριτική γιά το βιβλίο του.Δεν είναι (το λιγότερο) άκομψο?

Θα το συγχωρούσα, αν όντως το βιβλίο ήταν πολύ καλό ή αν επεσήμαινε και προβλήματα στη γραφή του [για τον απλούστατο λόγο ότι δεν είναι δυνατόν ούτε και πρέπει να αποκλείσουνε τους συνεργάτες τους από τη θετική ή αρνητική αποτίμηση].
Από την άλλη θυμίζω τη συζήτησή μας παλαιότερα σε μια καταχώρισή μου για το πόσο η γνωριμία επηρεάζει την αντικειμενική κρίση του κριτικού ή και του μπλόγκερ. Τελικά την επηρεάζει και γι' αυτό καλό είναι να μην εκτίθεται κανείς με κριτικές για γνωστά του πρόσωπα.
Πατριάρχης Φώτιος

Kalimera Το βιβλίο το αγόρασα, αλλά δεν το εχω διαβασει ακομη, οπως και δεκάδες άλλα που ενδεχομένως θα με συνοδεύσουν στους αλλους λαμπρους κόσμους. Εν παση περιπτωσει το πηρα γιατί συνδεομαι με την οικογένεια Πεζμαζογλου και ειδικά με μανα Μιράντα που ειναι σπάνιο...πτηνο, θα έλεγα, ενώ ο πατερας Γιανγκος με ειχε εισαγει στη φιλοσοφία του ευρωπαικού δημοκρατικού ελλειμματος και στις Βρυξέλες τα λεγαμε πολύ συχνά.
θα το διαβασω όμως να δω αν συμφωνουμε
χαιρετω αγαπητέ.

Ζητω συγγνωμη, εχω χάσει τα γιαλά μου και γραφω σχεδον στα τυφλά, γι αυτό και τα λάθη, τα οποία ναι μεν δεν τα βλέπω, αλλά τα διαισθάνομαι.
ριτς

@Ritsmas>Μιά χαρά τα γράψατε και χωρίς τα γυαλιά.Ο Γ.Πεσμαζόγλου πραγματικός ευπατρίδης,δεν γνώριζα την συγγένεια του συγγραφέα.Νά'στε καλά

@Πατριάρχης Φώτιος>Συμφωνώ μαζί σου.

Και επειδή έχω κι εγώ μια αδυναμία στα κομμωτήρια, σας προτείνω μια συμπαθητική μουσικούλα προς τέρψιν των γυναικών που συσσωρεύονται με την ελπίδα να τις ομορφήνετε κατά τι.

iTunes matisse call me call me και ως δια μαγειας κατεβαινει με κάτι ψιλά δηλαδή.

χαιρετώ

@Ριτςμας>Τό'χουμε,τό'χουμε και θα το "βάλουμε να παίξει" κάποια στιγμή-καθόλου για κομμωτήρια όμως,γιά βόλτες μέχρι το Σούνιο ίσως.

Δεν έχω άποψη για το συγκεκριμένο βιβλίο, αλλά από την περιγραφή του ποστ έχω την αίσθηση πως ο πρωταγωνιστής εμπίπτει στην κατηγορία των "θα ήθελα να ήμουν" ηρώων της λογοτεχνίας. Η πράξη με έχει διδάξει να είμαι ιδιαίτερα επιφυλακτικός σε τέτοιες περιπτώσεις.

@Mpampakis>Οχι,να σατυρίσει αυτή τη τάση προσπαθεί με ένα ιδιότυπο χιούμορ,το κακό είναι ότι "ανοίγεται" σε πολλά πεδία και "χάνεται".

Αγαπητέ Λιβρο, νομίζω ότι περασε η εποχή που ονειρευόμουν μια βολτα ως το Σούνιο. Σήμερα διακατέχομαι από μια πεζότητα ανευ προηγουμενου, γι αυτό καταφεύγω συχνά στα κομμωτήρια, χωρίς βεβαιως να προσδοκώ καποιο αποτέλεσμα. Το αντίθετο μάλιστα. Κάθε φορά βγαίνω και χειρότερη.
Τωρα, αν καποιος μου ελεγε μια βόλτα ως το Βερολίνο ή το Λονδίνο για τις εκθέσεις και μονο, θα εφευγα κι ας ακουγα το σι ντι των ματις εκατο φορές.